TAKŻE PRZEZ:
"Potem Jezus wziął Dwunastu i powiedział do nich: Oto idziemy do Jerozolimy" (Łk 18, 31).
Oto ewangelia jakby wybrana na zapusty. Bo właśnie w najbliższych dniach dosłownie to wszystko dzieje się na świecie. Bo istotnie świat nie idzie do Jeruzalem, lecz do Babilonu zła. Jest on podobny do ślepego w dzisiejszej ewangelii, który siedział przy drodze. Szaleństwo trwa krótko, ale pokuta długo! Także dla szalejącego świata nadejdzie Popielec. Nie potrzebujesz wyrzekać się radości zapustnych. Lecz korzystaj z nich według następujących zasad:
Bądź naprawdę wesoły! - Karnawału nikt nie usunie ze świata. Dlatego nie rozpoczynaj walki z wiatrakami. Zapusty mają nawet pewne uzasadnienie, gdyż wkrótce przyjdzie poważny święty okres postu. Nasza religia przyłącza się do tego i uważa radość za szczególny wyraz życia, a Bóg najlepszy mówi ci: "Weselcie się z tymi, którzy się weselą" (Rz 12, 15).
Wszystko w miarę! - Bądź umiarkowany w wydatkach. Nie składaj w hołdzie bałwanowi karnawału gorzko zapracowanego grosza na świecidełka i przyjemnostki, aby potem nie musieli czekać drobni rzemieślnicy i kupcy na należną im zapłatę. Bądź umiarkowany w używaniu. Czy koniecznie trzeba pić, kiedy nie masz pragnienia? Oszczędzaj czas. Nie ma najmniejszej potrzeby wszystkie te dni spędzać na zabawie. A tym bardziej marnotrawić całe noce! "Jest czas płaczu i czas śmiechu, czas zawodzenia i czas pląsów" (Koh 3, 4).
Bez swawoli! - Odzienie niech będzie zawsze przyzwoite. Bez jakiegoś wyuzdania! Nie waż się naruszyć czci niewiast i panien! "Wszystko niech się odbywa godnie" (1 Kor 14, 40).
Wesel się w Bogu! - Tak się baw, by Bóg mógł się radować z tobą. A więc nie tylko nie dopuszczaj się czegoś złego, lecz czyń coś dobrego. Weź udział w nabożeństwie czterdziestogodzinnym, idź na Mszę św., by zadośćuczynić za tak wiele obrazy Boga, jakiej się w tych dniach dopuszczają się ludzie. Niech za wszelką cenę twoim hasłem na czas zapustów będzie: "Radujcie się zawsze w Panu" (Flp 4, 4).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.