TAKŻE PRZEZ:
Przygotowanie do Mszy św.
Rozważ raz jeszcze znaczenie szat świętych. Wiesz już, co oznacza humerał, alba, cingulum, manipularz. Doszliśmy w ten sposób do stuły.
Kapłan wkładając stułę, tę szczególną oznakę swej godności i władzy, tak się modli: "Odziej mnie, Panie, na nowo szatą nieśmiertelności, którą straciłem wskutek przeniewierstwa moich pierwszych rodziców i chociaż niegodnie przystępuję do piastowania twoich świętych tajemnic, pozwól mi jednak zasłużyć sobie na radość wieczną". - Kapłan, patrząc na tę oznakę swej godności, powinien przypomnieć sobie pierwszą, czyli najlepszą szatę, w którą został przyodziany syn marnotrawny po powrocie do domu Ojca. A więc szatę łaski uświęcającej. Albowiem każda godność staje się nieznośnym ciężarem, jeżeli nie jest czysty i wolny od grzechów ten, czyim jest ona udziałem. Lud zaś powinien widzieć w kapłanie namaszczonego pełnomocnika Pana, zwłaszcza, że Bóg otacza go swoją powagą. Czytamy przecież: "Nie dotykajcie moich pomazańców" (Ps 105, 15).
Kiedy kapłan przywdziewa ornat, który przypomina Chrystusa dźwigającego krzyż, prosi: "Panie, który powiedziałeś: Jarzmo moje jest słodkie, a brzemię moje lekkie: pozwól mi to odzienie tak nosić, bym zasłużył sobie na łaskę twoją". - Kto nie chce dźwigać krzyża za Chrystusem, nie jest godzien ofiarować bezkrwawej tajemnicy krzyżowej, ani w niej brać udziału. Jest to wiele mówiące napomnienie dla kapłana i ludzi! Ale także dla ciebie. Widzisz raz jeszcze, jak głęboka myśl kryje się w tych prastarych zwyczajach; miej je więc w poszanowaniu. To, cośmy powiedzieli o szatach kapłańskich, mówi samo za siebie. Wskazuje to wszystko na wielkie boskie tajemnice, które się spełniają na ołtarzu. Przemyśl je głęboko i wyciągnij stąd wnioski praktyczne dla życia. Pamiętaj zawsze o słowach Pisma św.: "Któryż naród wielki ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe?" (Pwt 4, 8).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.