TAKŻE PRZEZ:
"Onego czasu rzekł Jezus następującą przypowieść: Siewca wyszedł siać ziarno" (Łk 8, 5).
Staraj się poznać z tej przypowieści hojnego Pana. Sieje on ziarno swej łaski wszędzie. Nawet tam, gdzie prawie nie ma nadziei na jakiekolwiek skutki. Rzuca także na twardą drogę i kamieniste skały. On chce, o ile to od niego zależy, "by wszyscy ludzie zostali zbawieni" (1 Tm 2, 4). "A nie cieszy się ze zguby żyjących" (Mdr 1, 13). Jakże wspaniałomyślny jest Bóg! Świętemu Augustynowi wyrywa się okrzyk podziwu: "Bóg jest chciwy, ale zbawienia naszego".
A ludzie? O tak, nie bez słuszności skarży się ewangelista: "Bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło" (J 3, 19). A Apostoł narodów z bólem stwierdza: "Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii" (Rz 10, 16). Co zatem czyni tak wielu z ludzi? Św. Tomasz z Akwinu odpowiada: "Trzy są przeszkody łaski, jak trzy są sposoby jej pomnażania: pamięć o niej, jej miłość i troska o nią. Te trzy środki do pomnażania życia łaski unicestwiają trzy inne: pamięć o łasce zaciera nieporządna miłość świata, miłość łaski dusi w zarodku zatwardziałość serca, staranie o łaskę ruguje z duszy panoszący się nałóg".
A więc roztargnienia, zabawy, zatwardziałość serca i lekkomyślne oddawanie się grzechowi duszą ziarnko łaski i nie pozwalają mu rozwinąć się.
Zapamiętaj to sobie i zrób rachunek sumienia. Bądź dobrą rolą pod nasienie łaski. Uprawiaj rolę duszy wewnętrznym życiem modlitwy, obcowania poufnego z Bogiem, praktyką rozmyślania i czytania duchownego. Uprawiaj ją przez odrzucanie precz wszelkich dobrowolnych roztargnień światowych. Przez częste zbliżanie się do tabernakulum, do balasek, słowem do Boga Eucharystycznego. Przez tępienie chwastów grzechu. Nigdy nie zapominaj głębokich słów Apostoła: "Jesteście uprawną rolą Bożą" (1 Kor 3, 9).
Jeżeli zaś nie chcesz być dobrą ziemią, stawiasz niebieskiemu siewcy przeszkody i trudności, opierasz się działaniu jego łaski, to masz słuszne powody do obawy przed jego sprawiedliwą groźbą: "Prosiłem, lecz wyście nie dbali, rękę podałem, a nikt nie zważał, gardziliście każdą mą radą, nie chcieliście moich upomnień: więc i ja waszą klęskę wyszydzę, zadrwię sobie z waszej bojaźni" (Prz 1, 24-26).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.