TAKŻE PRZEZ:
"Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych" (Mt 20, 16).
Nie bez pożytku będzie raz jeszcze wziąć pod uwagę te ważne słowa Zbawiciela. Wiesz już, że nie chodzi tu o piekło i niebo. A gdyby mimo tego ktoś, choćby to był święty, chciał mówić o niemałej liczbie tych, którzy zostaną potępieni, taki uprzedzałby sąd Kościoła świętego.
Kościół bowiem ze wzruszającą skromnością niczego nie orzeka o liczbie błogosławionych lub potępionych. Nie ma on co do tego żadnego objawienia. Dlatego modli się w środę popielcową: "O Boże, który sam tylko znasz liczbę tych, którym dane jest uczestnictwo w wiecznych rozkoszach niebieskich". Więc nie chciej być bardziej kościelnym, niż sam Kościół!
Twierdzenie, że tylko niewielu jest powołanych do szczęścia, uchybia artykułowi wiary świętej: "Bóg pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni" (1 Tm 2, 4). Weź też pod uwagę ostateczne rozwiązanie przypowieści. Wszyscy wezmą zapłatę, jakkolwiek nie wszyscy stanęli do pracy o tej samej godzinie. Nikt nie będzie odrzucony! Jak Bóg przygarnia ludzi do swego królestwa, to jego tajemnica. To pewne, że dobry ostatecznie obróci wszystko na dobre. Potępią się tylko ci, którym brak pokory i dobrej woli. Na pychę i złą wolę nie ma żadnego lekarstwa! Bądź więc zawsze dobrej woli, nie dopuszczaj złego do serca. Zaś względem Boga, względem jego tajemnic i jego Kościoła zachowuj się zawsze pokornie - a nie będzie z tobą na końcu znów tak źle. Miej też dziecięcą ufność. Powtarzaj sobie zawsze: "Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu; wybaw mnie w Twojej sprawiedliwości!" (Ps 31, 2).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.