TAKŻE PRZEZ:
"Jezus rzekł do niego: Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie" (J 4, 48).
Wówczas działał Pan wiele cudów - i większość Żydów, owszem nawet jego najzaciętsi wrogowie uznawali je, mówiąc: "Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków?" (J 11, 47). A skutek? Nie wierzyli!
A jak byłoby dziś? Dziś wielu pragnęłoby, by Zbawiciel zarzucił świat cudami. To musiałoby niezawodnie zamknąć usta niesprawiedliwości, podłości i niewierze. Nie łudźmy się. Za życia swego wołał Zbawiciel do ówczesnych niedowiarków: "Wierzcie moim dziełom" (J 10, 38). A jednak nie uwierzyli; przechodzili ponad nimi do porządku dziennego i tak postępowali z każdym nowym cudem. A kiedy go ukrzyżowali, wołali na niego w swym niedowiarstwie: "Niechże teraz zejdzie z krzyża, żebyśmy widzieli i uwierzyli" (Mk 15, 32). Gdyby zaś był to uczynił, wtedy na pewno zawołaliby: "Jest opętany przez złego ducha" (J 8, 48).
Zresztą, czy dziś także nad cudami, które dzieją się na grobach Świętych i na cudownych miejscach, jak w Lourdes itd., nie przechodzi się z jakimś zakłopotanym uśmieszkiem na ustach do porządku dziennego? I to nie tylko tak, ale jeszcze gorzej. Przecież publicznie wyznał pewien profesor za dni naszych: "Gdybym nawet na własne oczy ujrzał cud, to i wtedy raczej uwierzyłbym, iż łudzą mnie zmysły, niż miałbym uznać cud". Łatwo to sobie wytłumaczyć! Gdyby się bowiem uznało cud, to wtedy musiałoby się uwierzyć w wszechmocnego Cudotwórcę, w Boga, musiałoby się przyjąć, że Bóg dał dziesięć przykazań, między innymi także przykazania: "Nie cudzołóż! Nie kradnij! Nie mów fałszywego świadectwa! Nie pożądaj żony bliźniego twego!..."
Nie. Cuda większości nic by nie pomogły. Ponieważ brak dobrej woli! Nie pragnij dlatego cudów, choćby nawet w swej zrozumiałej krótkowzroczności. Niech ci wystarczą te cuda, które sprawuje Najwyższy ustawicznie w przyrodzie, nawet w najmniejszej kropelce wody. Pamiętaj o największym cudzie, jakim jest Kościół św., który - na przekór wszelkim prześladowaniom - przetrwał wszystkie czasy, dynastie, zawieruchy i przewroty! On niech będzie twoją dumą. "A bramy piekielne go nie przemogą" (Mt 16, 18).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.