"Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Ufaj, synu! Odpuszczają ci się twoje grzechy" (Mt 9, 2).
Oto nowy dowód na bóstwo Jezusa Chrystusa. Sam bowiem Bóg tylko widzi wnętrze człowieka, jego wiarę i grzechy. Wielb więc Pana z pełną czci radością i mów: "Pan mój i Bóg mój!" (J 20, 28).
Zwróć tu uwagę na ważny fakt: tak jak widział Pan grzechy paralityka, tak też ogląda On i twoje winy. Tak samo je ogląda, jak widział zbrodnię Kaina, którego przestrzegał; zdradę Judasza, którego upomniał; grzechy uczonych w Piśmie, których chłoszcze niemiłosiernie: "Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa" (Mat. 23, 27).
Tak jest, "Pan przenika wszystkie serca i zgłębia wszystkie tajniki myśli" (1 Krn 28, 9). On przenika także serce twoje i wszystko to, co myślisz i do czego dążysz. Także wszystkie grzechy - choćbyś je nawet chciał przyoblec w szatę cnoty, choćbyś je popełniał skrycie, choćbyś nawet z zaniedbania swoich obowiązków nie zdawał sobie należycie sprawy.
Chodź więc w świętej bojaźni przed Obliczem wszystkowiedzącego Boga. Myśl o Nim w chwili, gdy nęci cię grzech. Mów wtedy z Józefem egipskim: "Jakże więc mógłbym uczynić tak wielką niegodziwość i zgrzeszyć przeciwko Bogu?" (Rdz 39, 9). Powtarzaj z czystą Zuzanną: "Wolę jednak niewinna wpaść w wasze ręce, niż zgrzeszyć wobec Pana" (Dn 13, 23).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.