TAKŻE PRZEZ:
"Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta" (Mt 9, 1).
W żegludze po oceanie życia musiała także łódź Kościoła opierać się niejednej burzy. Przypomnij sobie tylko prześladowania i błędne nauki pierwszych wieków - potem wędrówki obracających wszystko w perzynę, dzikich i nieposkromionych mongołów - wiek X, tak zwany żelazny, z wieloma niegodnymi następcami na Stolicy św. Piotra - straszne czasy reformacji i jej wojen religijnych - grozą mrożącą krew w żyłach epokę rewolucji, napaści na klasztory i walki kulturalnej w XVIII i XIX wieku - groźne czasy wzmożonego antychrześcijańskiego socjalizmu, komunizmu i bolszewizmu z ich szatańskimi atakami na Boga, Kościół, chrześcijańskie małżeństwo i szkoły chrześcijańskie.
I choć w puch rozsypały się trony, korony i dynastie, Kościół był zawsze "domem Bożym, świątynią Boga żywego, filarem i podporą prawdy" (1 Tym 3, 15). Jakże potrafił tego dokazać? Oparł się o Jezusa i jemu zaufał. Ponieważ stał przy tym, który powiedział: "Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi" (Mt 28, 18).
Przywrzyj i ty całym sercem z nieograniczoną ufnością do Jezusa. Do niego, do jego wszechmocnej miłości i do jego boskiej łaski. Przywrzyj do niego w burzach pokus, w odmętach namiętności, w zwarciu się z piekielnymi mocami. Wtedy i ty doznasz na sobie, że: "Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam?" (Rz 8, 31).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.