TAKŻE PRZEZ:
"Będziesz miłował Pana Boga swego... To jest największe i pierwsze przykazanie" (Mt 22, 37.38).
Ofiaruj Bogu całą swą miłość, gdyż on darzy ciebie i wszystkich tak przeobfitą miłością.
Bóg bezustannie zlewa na nas łaski: "Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali - łaskę po łasce" (J 1, 16). Wszyscy bez wyjątku mają do dyspozycji róg obfitości bożej łaski. Aż po ostatnie tchnienie! I to w takim bogactwie, że na sądzie każdemu Bóg będzie musiał powiedzieć: "Co jeszcze miałem uczynić winnicy mojej, a nie uczyniłem w niej?" (Iz 5, 4). A któż może sobie rościć prawo do tych łask?
Bóg obsypuje nas radościami w wieczności. Miliony dzieci, które umierają w niewinności otrzymanej na chrzcie św., za nic wchodzą w posiadanie nieopisanego szczęścia niebieskiego. Miliony dzieci, które umierają bez chrztu św., otrzymują znowu za nic szczęście, wprawdzie niewyobrażalnie niższe aniżeli szczęście niebieskie, ale takie, wobec którego nic nie są warte wszystkie uciechy świata. A dorośli, wszystko jedno, czy o dziewiątej, dziesiątej, czy też jedenastej przyszli godzinie, czy spłonęli jako ofiara służby bożej, czy też dusze ich były łotrowskie - iluż już z nich weseli się weselem Pana, a ilu jeszcze czeka ta radość - w każdej sekundzie, dzień w dzień?
A co to za radości! Objawienie maluje wesele niebieskie jako "królowanie na bożym tronie" (Ap 3, 21). Św. Jan uczy: "Będziemy do Boga podobni" (1 J 3, 2). A Grzegorz Wielki pisze: "Który język wypowie, jaki umysł pojmie wielkość rozkoszy górnej ojczyzny? Zaliczać się do chórów anielskich, stać z tak uprzywilejowanymi duchami w chwale Boga, Stwórcy, oglądać Światłość bez granic, być wolnym od lęku śmierci, i weselić się posiadaną nieśmiertelnością". A przecież dobry i hojny Bóg niczego nie może spodziewać się od ciebie ani ode mnie!
Zatem nie wahaj się. Uznaj słuszność pierwszego i najważniejszego przykazania. Powtarzaj w uniesieniu w serdecznej miłości wzajemnej: Bóg sam i nic prócz niego! Nie odpłacaj za tyle miłości niewdzięcznością i grzechem: "My miłujemy [Boga], ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował" (1 J 4, 19).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.