TAKŻE PRZEZ:
"Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe? On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego" (Mt 22, 36.37).
Czyżby potrzeba było tego przykazania? Czy nie rozumie się samo przez się, iż trzeba stać przy tym i całą miłość skupić na tym, który jest samą dobrocią i miłością? "Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg", powiada Chrystus Pan (Łk 18, 19). A co czyni ten dobry Bóg dla nas ludzi?
Bóg nas prowadzi. - Znasz już tę pełną miłości naukę o Boskiej Opatrzności, o której tak często mówi Pismo św. Jego przewidujące oko wszystko przenika. "On nas będzie prowadził [na wieki wieków]" (Ps 48, 15). "Jednakowo o wszystkich się troszczy" (Mdr 6, 8).
Praktycznie wyraża się serdeczna troska Boga w tym, że postawił przy naszym boku Anioła Stróża, że daje nam Chleb pielgrzymów (Najśw. Sakrament), który nas w potrzebne siły wyposaża, że polecił nas swojej Matce. "Jak dobry jest Bóg!" (Ps 73, 1).
Oczywiście, to pełne miłości prowadzenie cię przez Boga jest w większej części zasłonięte przed twymi oczami. Twojej krótkowzroczności wydaje się nieraz działanie Boga jako chaotyczny bezład. Lecz przyjrzyj się jednak artystycznie utkanemu kobiercowi. Odwrotna jego strona wydaje ci się istną bezładną gmatwaniną. A jednak strona wierzchnia przedstawia wspaniały obraz, gdzie wszystko jest dokładnie obliczone i przecudnie uporządkowane. Tak i ty w większej części widzisz na ziemi tylko odwrotną stronę dywanu Bożej Opatrzności, dlatego też nie dostrzegasz planu, porządku i celu. Dopiero w wieczności będziesz bez przeszkód oglądał stronę prawą i z podziwem i miłością wyznasz: "Dobrze uczynił wszystko" (Mk 7, 37).
Dopiero wtenczas łaskawe kierownictwo Boga stanie ci we właściwym naświetleniu jego miłości ku nam, gdy sobie wyraźnie postawisz to pytanie: Dlaczego Bóg tak bardzo nas umiłował? Przecież niczego nie mógł się spodziewać ani od ciebie, ani ode mnie, ani też od nikogo innego. Zupełnie niczego!
Przejmij się tym głęboko. To musi z nieprzepartą siłą rzucić cię w objęcia najlepszego Boga. To musi pobudzić cię do uwielbienia: "Jeden tylko jest Dobry [Bóg]" (Mt 19, 17).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.