TAKŻE PRZEZ:
Gdy zmierzając do Jerozolimy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych (Łk 17, 12).
Trędowaty był wyłączony ze społeczności ludzkiej. Prawo bowiem nakazywało: "Będzie mieszkał w odosobnieniu. Jego mieszkanie będzie poza obozem" (Kpł 13, 46). Tak więc jest on obrazem wyklętego z Kościoła, obłożonego ekskomuniką. Straszny to stan, lecz ściągnięty własną winą. Albowiem tak sam mówi Zbawiciel: "Jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik" (Mt 18, 17). Kościół tak samo postępuje jak państwo. To także wyłącza zbrodniarzy lub ludzi dla społeczeństwa niebezpiecznych bądź przez wygnanie z kraju, bądź przez odebranie im prawa do zajmowania stanowisk publicznych. Zarówno państwo, jak i Kościół, gdyby chciały tolerować w swoich szeregach wszelkiego rodzaju męty, popełniłyby tym samem samobójstwo. - Ekskomunika jest również fatalna ze względu na wieczność. Znane jest powiedzenie św. Cypriana: "Kto nie ma Kościoła za matkę, ten już nie może mieć Boga za ojca".
Uznaj i ty władzę wymierzania kary, jaką posiada Kościół. Otrzymał on ją od samego Chrystusa w następującej wskazówce: "Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie" (Mt 18, 18). Stosował ją już św. Paweł do kazirodcy z Koryntu: "Wydajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała", to znaczy niech będzie wyłączony ze społeczności, aby jego cielesne żądze zostały wyrwane z korzeniami. I zaraz dodaje: "Ku ratunkowi jego ducha w dzień Pana Jezusa" (1 Kor 5, 5). Kościół św. także nie rzuca na nikogo klątwy z samej chęci karania, lecz dla zbawienia błądzącego. Dlatego rzadko kiedy stosuje tę karę i to dopiero po uprzednich ostrzeżeniach, prośbach i groźbach.
Obyś tylko nie został odcięty od drzewa żywota, od ciała Chrystusowego, od miłości Ojca Przedwiecznego i łaski Ducha Świętego. Nie bądź tylko martwą, uschłą latoroślą, która już nie może rodzić owoców! Nie bądź pyszny! Albowiem pycha zawsze prowadziła do ekskomuniki. I tu także sprawdzają się słowa Pisma: "Albowiem Ty wybawiasz naród uniżony a pognębiasz oczy wyniosłe" (Ps 18, 28).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.