TAKŻE PRZEZ:
Gwiazdo zaranna, módl się za nami!
Jest nią Maryja przede wszystkim dla daru rozumu. Jak bowiem jutrzenka daje pojęcie o wspaniałości światła słonecznego, tak dar rozumu pozwala wniknąć w tajemnice wiary świętej. Maryja wnikała w te tajemnice w całkiem szczególny sposób, gdyż w niej, że tak powiemy, wcieliły się najwznioślejsze i najgłębsze tajemnice wiary - wcielenie Syna Bożego i wszystko, co się z tym wiąże.
Sama jaśniejąca niebiańskim światłem, jest dla nas ludzi, którzy stąpamy po omacku w mrokach, świetlaną gwiazdą, rozpraszającą ciemności i oświecającą nas, byśmy mogli dojść do słonecznego światła wiecznego oglądania Boga. Dlatego też powiada św. Bernard: "Słusznie porównuje się Maryję do gwiazdy; jest ona przecie świetlaną gwiazdą, wzeszłą z Jakuba, której promienie rozjaśniają cały glob ziemski, której blaski świecą na wysokościach niebieskich, przenikają wszelakie głębie, rozpraszają mroki świata, rozgrzewają bardziej duchy, niż ciała. Pod ich ożywczym działaniem bujnie rozwijają się kiełki cnót, a występki usychają".
Żyj życiem Maryi! Ona posiadała klucz do zrozumienia tajemnic wiary. Lecz nic nie ma za darmo! Wszystko to było owocem jej zjednoczenia z Bogiem i czystości. Albowiem Pan objawia się ze szczególnym zamiłowaniem pobożnym i czystym. U Apostoła czytamy zaś o przeciwieństwie tego: "Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha" (1 Kor 2, 14).
Żyj życiem Maryi! Pod jej kierownictwem, jak za gwiazdą, podążaj ku słońcu szczęśliwości. Idź i czyń podobnie; bądź dla swego otoczenia, dla swoich poddanych taką gwiazdą cnót, zwłaszcza przez wyrzeczenie się tej wady, która tyle im już sprawiła przykrości!
Niech tętni ci bezustannie wraz z uderzeniami serca to wezwanie św. Bernarda: "Patrz na gwiazdę, wzywaj Maryi!"
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.