Rzymskie Martyrologium
Śpiewaj z nami GODZINKI
Wspólnota modlitewna
TEKSTY SĄ DOSTĘPNE
TAKŻE PRZEZ:
bezpłatna prenumerata e-mailowa
kanał RSS
DLA WEBMASTERÓW:
dodaj rozmyślania na swojej stronie
"Z Bogiem" — rozmyślania — część 229

Rekolekcje: Środki przeciw grzechowi.
 
Tak, teraz nasuwa się pytanie: "Kto pospieszy mi z pomocą w walce z grzechem?" Odpowiada ci sam Duch Święty: "We wszystkich sprawach pamiętaj o swym kresie, a nigdy nie zgrzeszysz" (Syr 7, 36).
Rozważ dziś pierwszą z rzeczy ostatecznych: śmierć. A mianowicie to, co stanie się po śmierci z twoim ciałem. Z tym twoim ciałem, które staje się powodem tylu grzechów.
Po śmierci czeka twoje ciało jedna z największych ruin. Wygląda ono wtedy jak naczynie gliniane, stojące na złocistej podstawie, ale w momencie, gdy mu się tę podstawę usunie, rozpada się ono w gruzy i ulega straszliwemu zniekształceniu. Sprawdzają się tu głębokie słowa poety: "Duch jest budowlą, ciało jako rusztowanie, musi być rozebrane, gdy budowla stanie" (Mickiewicz). Zepsucie rozpoczyna swoją grozą przejmującą robotę: "Gdy człowiek życie zakończy, odziedziczy zgniliznę, bestie i robaki" (Syr 10, 11). I dla tego ciała tak lekkomyślnie popełnia się grzechy!
Po twojej śmierci czeka cię zapomnienie. Na plakatach i grobach widnieją wprawdzie napisy: "Nigdy niezapomniany", ale pozostaje prawdą, że co z oczu, to i z serca! Po paru dziesiątkach lat, a aż nazbyt często nieledwie po kilku latach grób jest już całkowicie opustoszały. W końcu wyrównają go i będą po nim ludzie bezmyślnie deptać: "Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi" (Koh 1, 4). Mimo tego pokłada się w ludziach wielkie nadzieje, żebrze się o ich względy, gnie się przed nimi grzbiet i nie cofa się nawet przed grzechem, aby się im przypodobać!
Po śmierci czeka twoje ciało majestat wieczności. O sprawiedliwych powiada Pismo św.: "Ciała ich w pokoju pogrzebano" (Syr 44, 14). Albowiem czeka ich chwalebne zmartwychwstanie. Ciała zaś złych ścigać będzie wieczna groza, tak że "szukać będą śmierci, ale jej nie znajdą, i będą chcieli umrzeć, ale śmierć od nich ucieknie" (Ap 9, 6). Prawdziwie więc głupcami są ci, którzy wchodzą z ciałem w grzeszne stosunki i nadużywają go do grzechu. Głupcami nazwać trzeba i tych, którzy nie trzymają w karbach i nie ujarzmiają pożądliwego ciała. Prawdziwą mądrość zawierają słowa Apostoła, które niech także będą regułą dla ciebie: "Niechże więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom. Nie oddawajcie też członków waszych jako broń nieprawości na służbę grzechowi, ale oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia, i członki wasze oddajcie jako broń sprawiedliwości na służbę Bogu" (Rz 6, 12).

Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.

« wcześniejsze