TAKŻE PRZEZ:
Rekolekcje: O co chodzi?
O coś niezwykłego, o nieoceniony klejnot twojej duszy. I o coś, czego niczym nie da się zastąpić!
Masz tylko jedną jedyną duszę. Pan chce ci głęboko wyryć tę myśl na sercu następującymi słowami: "Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić? Bo cóż może dać człowiek w zamian za swoją duszę?" (Mk 8, 36). Zawładnij wszystkimi wspaniałościami, wszystkim złotem świata - na cóż ci się to przyda, gdyby przez to wszystko dusza twoja wpadła w szpony szatana? Za wszystkie skarby świata nie potrafisz wykupić swej duszy potępionej na wieki. Znasz z czasów wojny słowo "odszkodowanie". Na wszystkich możliwych polach była mowa o odszkodowaniu. Lecz jeśli chodzi o twoją duszę, nie ma i nie może być żadnego odszkodowania. Raz stracona, na wieki stracona! Drugiej duszy nie masz już do dyspozycji, by szkodę naprawić.
Nierozumni, co mówię, szaleni ci, co lekkomyślnie igrają z własną duszą. Gdy Anioł zaszedł drogę oślicy Balaama i nie pozwolił jej iść dalej, a prorok bił ją w gniewie, wtedy rzekło mu zwierzę; "Cóż ci uczyniłam, żeś mnie zbił już trzy razy? Czyż nie jestem twoją oślicą?" (Lb 22, 28.30), A tylu, tylu ludzi - ty także? - chłoszcze bez miłosierdzia batem grzechu i namiętności własną duszę, tak jakby właściwie o nic nie chodziło. Ona zaś tak maltretowana woła do nich: "Czyż nie jestem twoją duszą? Dlaczego tak się ze mną obchodzisz?"
Bardzo roztropnie i mądrze postąpisz, jeżeli wtedy, gdy nęci cię coś do złego, powiesz sobie: "Mam tylko jedną jedyną duszę, a więc coś, czego niczym nie da się zastąpić. Mogę przecież po pierwszym grzechu paść martwy - a wtedy byłoby już po mojej jedynej duszy. Na zawsze, na wieki!"
Pielęgnuj troskliwie w sobie tę myśl! Niech zawsze stoi ci przed oczyma znany wiersz: "Patrz, jak sprawę tę traktujesz, patrz, jak też postępujesz, bo kto stoi upaść może!"
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.