TAKŻE PRZEZ:
"Jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda" (J 19, 34).
Złącz się dziś z milionami, które dziękczynieniem, miłością i wynagrodzeniem składają hołd Sercu Odkupiciela. Cześć Serca Jezusowego jest nabożeństwem naszych czasów. Zatoczyło ono już kręgi po całym globie ziemskim i wydało wyborne owoce, zwłaszcza na polu życia wewnętrznego i ruchu eucharystycznego. "Palec to jest Boży!" (Wj 8, 19). Lecz nawet i bez tego Serce Zbawiciela zasługuje na szczególną cześć. Dlaczegoż to?
Serce Jezusa jest najszlachetniejszą częścią jego bosko-ludzkiego ciała, które jest także złączone z bóstwem. Jako relikwia byłaby bezwzględnie najcenniejszą ze wszystkich.
Serce Jezusa jest źródłem najświętszego życia, jakie kiedykolwiek było na ziemi. I to życia w pełnym tego słowa znaczeniu dla ciebie i dla mnie!
Serce Jezusa jest fontanną przenajdroższej krwi, jaka kiedykolwiek wytrysnęła. A została wylana za ciebie i za mnie i za odkupienie całego świata!
Serce Jezusa jest piecem ognistym miłości. Powszechnie mówi się o sercu jako o symbolu miłości, o jądrze miłości i nazywa się je centrum miłości. Gdy ktoś chce miłości innego, wtedy mówi: "Daj mi swoje serce!" Sam Bóg przywłaszczył sobie ten ludzki sposób mówienia. Żebrze on o całkowitą i bez zastrzeżeń miłość człowieka: "Daj mi swe serce!" (Prz 23, 26). Tak więc Serce Jezusa jest również ogniskiem tej szczególnej miłości, którą ciebie, mnie i wszystkich ludzi umiłował już w łonie Maryi - która tak przedziwnie płonęła dla ciebie i wszystkich w Betlejem, Egipcie, i Nazaret - która dla ciebie i dla wszystkich wynalazła eucharystyczną tajemnicę miłości - która dla ciebie i wszystkich wyzbywa się wszystkiego na krzyżu - którą ciebie i wszystkich ludzi miłuje nadal w niebie, "aby się wstawiać za nami" (Hbr 7, 25).
Zastanów się przez chwilkę nad tym. Oddaj się dziś całkowicie Sercu Jezusa. Błagaj serdecznie i z głębokim zrozumieniem: "Słodkie Serce Jezusa, proszę cię najgoręcej, spraw, niech cię kocham, kocham coraz więcej!"
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.