TAKŻE PRZEZ:
"Albowiem powiadam wam: żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty" (Łk 14, 24).
Nawet dziś jeszcze jest wielu, nawet bardzo wielu, którzy mniemają, że potrafią się obejść bez częstej Komunii św. Tyle bractw, stowarzyszeń, uroczystych nabożeństw, ruch liturgiczny i inne najrozmaitsze starania i zjazdy - a przecież postępu nie widać! Musieli i muszą ostatecznie wyznać: "Moje serce wysycha, zapominam nawet o spożyciu chleba" (Ps 102, 5). Chleba duchowego częstej Komunii świętej!
Ale może powie niejeden: "Ja nie odczuwam w sobie mimo częstej Komunii św. żadnej zmiany. A przecież Zbawiciel jest dobrym nasieniem, które powinno przynosić bogaty plon. To właśnie napełnia mnie taką obawą."
Na to trzeba by tak odpowiedzieć: nie trzeba marzyć zaraz o nagłym postępie, o postępie namacalnym. Przecież fizycznie rośniesz, choć tego nie widzisz. Rośniesz także duchowo, o ile masz dobrą wolę, lecz nie zawsze możesz się i o tym namacalnie przekonać. Pamiętaj, że łaska Boża nie lubuje się w skokach. Nikt nie każe ci uświęcić się w ciągu jednej nocy. Bóg jest cierpliwy i przyzwyczaja do cierpliwości. Dlatego powierzył ci całe życie, byś się udoskonalił i dojrzał dla nieba. A więc miej cierpliwość dla siebie samego! A jeśli sądzisz, że jedna jedyna Komunia św. byłaby już zdolna uświęcić cię, to oczywiście masz rację. Lecz w planach bożych Komunia św. wywiera tylko ograniczony skutek, inaczej Zbawiciel by nie zlecił szerzenia częstej, a nawet codziennej Komunii św. Nie żądaj więc od Komunii św. więcej, niż sam Bóg przez nią zamierza!
Należy też wiedzieć i wciąż to sobie uświadamiać, że Komunia św. nakłada obowiązek myśleć, czuć i działać tak, jak Jezus, I choćby rzeczywistość nie wiadomo jak odbiegała od tego ideału, to przecież twoim codziennym, pięknym i świętym zadaniem jest dążyć ustawicznie do tego ideału. Nie daj się zatem w żaden sposób odwieść od współdziałania z ruchem eucharystycznym. Jest to ruch ze wszystkich najważniejszy! "To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki" (J 6, 58).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.