TAKŻE PRZEZ:
Naczynie poważne, módl się za nami!
Sprawiedliwość Maryi opierała się następnie na filarach nadziei i ufności w Bogu. Albowiem jak wstrętny jest ten, kto gardząc pomocą Boga, chce się oprzeć tylko na własnej nicości, tak znów na szczególną cześć zasługuje ten, kto o Boga opiera swoją budowę i jemu tylko ufa. Dlatego też słusznie wielbimy Maryję jako Naczynie poważne.
Jakże bowiem niezachwianą była jej nadzieja położona w Panu! Z większym przekonaniem, niż sam Dawid, powtarzała słowa: "Bogu ufam, nie będę się lękał: cóż może mi uczynić człowiek?" (Ps 56, 5). A przecież miała wiele do znoszenia od ludzi! Lecz nie zachwieje jej ufności ani twardy rozkaz cesarza Augusta, ani nieludzkie odtrącenie w Betlejem, ani wreszcie ucieczka przed krwiożerczym Herodem. Ona wie, "że z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra" (Rz 8, 28). Dlatego też odwaga jej jest niezachwiana.
A jak zachowuje się w Kanie! Spokojnie i z całą ufnością mówi: "Wina nie mają". A Jezus, jej Jezus, daje pozornie odmowną odpowiedź. Lecz ona nie daje się zbić z tropu. Ze zwyczajnym spokojem i ufnością daje polecenie: "Zróbcie, cokolwiek wam powie" (J 2, 5).
Spojrzyj na Maryję pod krzyżem Jezusa. Zdawało się, że miecz obosieczny przebódł jej serce, że zwaliło się na nią niebo i ziemia, że wszelkie nadzieje i oczekiwania spełzły na niczym. Bo przecież Syn jej wśród niewymownych cierpień fizycznych i udręczeń duchowych wyzionął ducha. Lecz mimo tego nie pada. Stoi jak skała wśród nawałnicy morskiej, niewzruszona w przecudnej ufności w Bogu. "A pod krzyżem Jezusa stała Matka jego" (J 19, 25). To mówi ci wszystko!
Idź do szkoły Maryi!
Nie lękaj się. Choćby wszystko zawiodło, zawsze w Maryi potężniejszego masz pomocnika, niż wszelkie nieszczęścia!
Wytrwaj w pokusie, nie poddawaj się zniechęceniu, zwalcz chętkę do nieufności. Mów sam sobie: "Na dziś cierpliwość, na jutro nadzieja!" W duchu Niepokalanej trzymaj się pełnego pociechy zdania Apostoła: "Wierny jest Bóg i nie dozwoli was kusić ponad to, co potraficie znieść, lecz zsyłając pokusę, równocześnie wskaże sposób jej pokonania, abyście mogli przetrwać" (1 Kor 10, 13).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.