TAKŻE PRZEZ:
"Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego" (Łk 1, 31-32).
Maryja żyła jeszcze w adwencie Starego Zakonu. Jakże musiała wzdychać z Ojcami: "Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość i niech obłoki z deszczem ją wyleją! Niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela!" (Iz 45, 8). A gdy nosiła go pod swoim sercem, o jakże wtedy miłośnie błagała słowami praojca swego Dawida: "Ukaż Twe pogodne oblicze, abyśmy doznali zbawienia" (Ps 80, 20). Dawniej Kościół obchodził ten pobożny nastrój adwentowy Najświętszej Maryi Panny osobnym świętem Oczekiwania Narodzenia Pańskiego.
Naśladuj błogosławioną między niewiastami w jej duchu modlitewnym. Zwłaszcza w tych ostatnich dniach adwentu. Wielki świat stracił już zrozumienie dla tych spraw. Staraj się zadośćuczynić za niego. Udawaj się częściej przed tabernakulum w tym okresie, w którym Najświętsza Panienka ma zostać matką Zbawiciela, zwłaszcza w cichych godzinach, i módl się z głębokim zrozumieniem i z rozważaniem tajemnic: "Któregoś ty, o Panno, z Ducha Św. poczęła!" "Któregoś ty, o Panno, do Elżbiety nosiła!" Bądź z Maryją w nabożnym oczekiwaniu, a Maryja będzie z tobą.
Przenieś się w duchu do izdebki nazaretańskiej. Cóż powie ci Najczystsza? "A teraz w czym mam pokładać nadzieję, o Panie? W Tobie jest moja nadzieja" (Ps 39, 8).
Do czegóż biegnie jej myśl? "Oto Bóg nasz, czekaliśmy nań i zbawi nas" (Iz 25, 9).
Wspomnij też na pokorę Najświętszej Panienki. Milczy o swoim niepojętym szczęściu nawet przed swoim Oblubieńcem Józefem. Zdecydowana jest wystawić się raczej na niesłuszne podejrzenia, niż wynosić wielkie dzieła boże na targowisko świata.
A jak była posłuszna Najświętsza Panienka! Posłuszna względem Boga: "Oto ja służebnica Pana!" Posłuszna władzy świeckiej: zastosowała się natychmiast, mimo błogosławionego stanu, do rozkazu cesarza Augusta. Posłuszna Józefowi, w którym widziała swego zwierzchnika.
Czyń tak jak ona, bądź zawsze mały jak Maryja, bądź posłuszny jak Maryja. Zawsze i wszędzie. Tak niech twoje oczekiwanie adwentowe idzie śladami oczekującej Matki-Dziewicy. Buduj Dzieciątku Jezus milutki żłóbek z modlitwy, pokory i posłuszeństwa. Mów z Kościołem św. z głęboką czcią i przejęciem się do Matki Boga: "Którego ziemia, morze i firmament niebieski jako Pana Wszechmogącego czci z uwielbieniem, który kieruje wszechświatem, tego w łonie swoim nosi Maryja. Chwała ci, Matko, gdyż na twoje słowo jak w arce przymierza, ten który dłonią świat ogarnia, zamknął się jako dziecię w twoim łonie!"
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.