TAKŻE PRZEZ:
"I zasiadł na prawicy Boga" (Mk 16, 19).
Wznieś wzrok na swego uwielbionego Mistrza w niebie. W złotem tkanej szacie boskiej chwały zasiada on na tronie po prawicy Ojca i jako najwyższy arcykapłan czuwa po wieczne czasy nad przybytkiem św. Kościoła. "Mamy arcykapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu w niebiosach, jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku zbudowanego przez Pana, a nie przez człowieka" (Hbr 8, 1).
Jezus siedzi po prawicy Boga i ustawicznie przedstawia Ojcu swoją Ofiarę Golgoty jako zadośćuczynienie za ludzkość i grzechy ludzkości. "Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie" (Hbr 9, 11).
Jezus siedzi po prawicy Boga i rozdziela ustawicznie pełnymi garściami skarby swych zasług, aż wszystkich zbawionych zgromadzi wokoło siebie, a wrogów swych ujrzy u swoich nóg. "Ten zasiadł po prawicy Boga, oczekując tylko, aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego" (Hbr 10, 12).
Ten sam Jezus nie zaciśnie także przed tobą, swoim uczniem i przyjacielem swej dłoni. Otuchy więc i męstwa! Także dla ciebie siedzi on po prawicy Bożej i "zawsze żyje, aby się wstawiać za nami" (Hbr 7, 25). Proś go więc z wybraną gromadką w wieczerniku, by ci wyjednał łaski Ducha Świętego. Powiedz Mu to w czasie nowenny przed Zesłaniem Ducha Świętego.
Siedzi po prawicy Bożej. Oto szczególne podkreślenie jego majestatycznego, potężnego spokoju, z jakim kieruje i rządzi wszystkim ze swej stolicy. Mniejsza o to, czy świat zionie na niego swym jadem, czy też wściekają się na niego i jego Kościół prześladowcy. Albowiem wie on doskonale, że ostateczne zwycięstwo należy do niego i jego Kościoła. "A moce piekielne go nie przemogą!" (Mt 16, 18), Spoglądaj więc w każdej okoliczności z ufnością na Jezusa. On już reszty dokona. Oczywiście nie on sam, ale z tobą! Z twoim udziałem i współpracą w akcji katolickiej! "Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki" (Dn 7, 14).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.