TAKŻE PRZEZ:
"Ten, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała" (J 1, 27).
W kilku pociągnięciach nakreślił tu św. Jan Chrzciciel wielkość i godność Mesjasza. I ten wielki, wieczny Syn Boga "przyszedł do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli" (J 1, 11). Musiał zadowolić się zimną stajenką. Odczuły dojmujący chłód nie tylko delikatne członki jego bosko-ludzkiego ciała, lecz bardziej jeszcze jego dusza. Co za twarda niewdzięczność za tyle miłości!
Staraj się wynagrodzić mu za to i zgotuj Bożej Dziecinie na dzień jego przyjęcia cieplutki kącik w swoim sercu. Patrz znów na Kościół św. Z jaką miłością wzdycha on w dniach adwentowych: "Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość i niech obłoki z deszczem ją wyleją! Niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela!" (Iz 45, 8). Z jak tęskną miłością modli się Kościół św. powtarzając ustawicznie: "Królowi i Panu nadchodzącemu pójdźmy i pokłońmy się!"
Tęsknij i ty także za Boską Dzieciną i jego łaską. Rozgrzej serce swoje aktami miłości. Powtarzaj często i coraz częściej: "O Jezu, kocham Cię, a pragnąłbym tak Cię miłować, jak Ty mnie miłujesz. O naucz mnie tak kochać Cię, najsłodsze Dzieciątko Jezus!" - Rozpal serce swoje czynną miłością bliźnich, zwłaszcza ubogich, chorych, wdów i sierot. Wprowadzaj w czyn także miłość społeczną, o której tak niewielu myśli. Pamiętaj w tym czasie o drobnych kupcach i rękodzielnikach, nie dręcz ich swą bezwzględnością, bo i tak już są udręczeni. Zamawiaj wszystko zawczasu! Kupuj zawczasu i w chwilach spokojnych! I płać natychmiast, zwłaszcza ludziom uboższym i rzemieślnikom! Niech żaden podarek, którym chcesz uradować serce bliskich sobie, lub który otrzymasz, nie dźwiga na sobie jakiejś winy lub może nawet łzy w cichości wylanej! Tak więc z zapałem, który by tobie i innym radość przynosił, oddawaj się pracy nad przygotowaniem Jezusowi miłego żłóbka w swoim sercu. Módl się wraz z Kościołem św.: "Błagamy Cię, wszechmogący Boże, o łaskę, by zbliżająca się uroczystość Syna Twego była nam w życiu doczesnym zbawienną pomocą, a w życiu przyszłym wyjednała wieczną zapłatę."
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.