Rzymskie Martyrologium
Śpiewaj z nami GODZINKI
Wspólnota modlitewna
TEKSTY SĄ DOSTĘPNE
TAKŻE PRZEZ:
bezpłatna prenumerata e-mailowa
kanał RSS
DLA WEBMASTERÓW:
dodaj rozmyślania na swojej stronie
"Z Bogiem" — rozmyślania — część 176

"Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje" (J 16, 24).
 
Co to właściwie znaczy modlić się w Imię Jezusowe? Modlisz się w Imię Jezusowe, jeżeli modlisz się z ufnością w Jezusa, a ufność swą opierasz na jego zasługach.
Bo oto ty, ja i my wszyscy w obliczu Boga jesteśmy żebrakami. My nic nie możemy mu dać. On zaś musi nam wszystko dawać. A to wtedy tylko uczyni, gdy my jak żebracy i potrzebujący jego pomocy będziemy go o to pokornie prosić i uniżymy się przed nim. Dlatego to czytamy w Piśmie Św.: "Modlitwa biednego przeniknie obłoki" (Syr 35, 17). Stąd to trafne porównanie św. Jana Chryzostoma: "Pokora jest powozem modlitwy".
A wtedy modlisz się z należytą i miłą Bogu pokorą, jeżeli nie skupiasz się na sobie samym i nie opierasz na własnych zasługach, lecz przeciwnie - wszystko opierasz na zasługach Zbawiciela i Odkupiciela. O, gdybyś tak modlił się i prosił w Imię Jezusowe! Wtenczas zadawałbyś gwałt Ojcu niebieskiemu, Temu, który rzekł o Jezusie: "Ten jest mój Syn umiłowany!" (Mt 3, 17).
Swego czasu chciał Bóg wytracić wiarołomny naród izraelski. Wtedy błagał Mojżesz: "Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, Twoje sługi" (Wj 32, 13). A skutek? "I pozwolił się ubłagać Pan" (daw. Wj 32, 14). Lecz czymże są wszyscy prorocy, patriarchowie i święci w porównaniu z Chrystusem, przedziwnym Synem przedwiecznego Ojca, w którym on ma upodobanie (Mt 3, 17)?
Teraz rozumiesz chyba zwyczaj Kościoła, który wszystkie swoje modlitwy kończy: "Przez Chrystusa, Pana naszego". Teraz pojmujesz już, że nie ma nic rozumniejszego i nic mądrzejszego, jak powoływać się przed Ojcem na zasługi jego umiłowanego Syna jednorodzonego. Odtąd już zapewne będzie twoim ukochanym zwyczajem nie inaczej zanosić swe modły, jak w imieniu tego, o którym pisze Apostoł: "Bóg własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować?" (Rz 8, 32).

Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.

« wcześniejsze