Rzymskie Martyrologium
Śpiewaj z nami GODZINKI
Wspólnota modlitewna
TEKSTY SĄ DOSTĘPNE
TAKŻE PRZEZ:
bezpłatna prenumerata e-mailowa
kanał RSS
DLA WEBMASTERÓW:
dodaj rozmyślania na swojej stronie
"Z Bogiem" — rozmyślania — część 149

"A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok" (J 20, 20).
 
O godni pozazdroszczenia ci, którym dane było oglądać uwielbione rany Pana! Lecz dlaczego chciał Zbawiciel zachować blizny ran? "One głoszą aniołom wspaniałość jego triumfu, apostołom prawdziwość jego zmartwychwstania, a kiedyś na sądzie ostatecznym będą opowiadać wszystkim wszystko, czego on dla nich dokonał i co wycierpiał". Św. Bernard wskazuje jeszcze czwarty powód: "Dobry Wódz chce, by oblicza i oczy jego wiernych rycerzy kierowały się ku ranom, ażeby w ten sposób ich dusze podnosiły się i umacniały na chwile cierpień: patrząc na rany Chrystusa, nie będą odczuwać swoich własnych." Rany Jezusa uczą nas, jak cierpieć.
One wołają do ciebie i do wszystkich: "Niepodobna uniknąć cierpienia tobie, grzesznikowi, skoro sama niewinność tyle musiała wycierpieć."
One wołają do ciebie: "W uciśnieniu zaufaj Panu!" Tak jak nie chciał pozbawić się piętna ran, tak też i nie oddali ciebie, gdy będziesz potrafił mężnie znosić dla niego rany, cierpienia i prześladowanie. Dlatego powiada Apostoł: "Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości". Dlaczego? "Aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa" (2 Kor, 12, 9). Tak jakby chciał powiedzieć: "Wolę, Panie, żyć z tobą w przeciwnościach, niż bez ciebie w rozkoszach i weselu."
One wołają do ciebie: "Jeszcze chwila!" (J 16, 16). Tak, tylko chwilę w porównaniu z wiecznością, tylko sekundę trwa przykrość, którą znosisz dla Jezusa, by potem zamienić się w wieczne pieśni weselne, w błogosławione uwielbienie.
Dźwigaj więc krzyż ochoczo. Nie wzdrygaj się nigdy przed cierpieniem. Także uczeń powinien cierpieć i znosić wszystko wraz z Mistrzem. A potem, jak dla Mistrza, tak też dla uczniów nadejdzie chwila triumfu, która się nigdy nie skończy! "A nadzieja nasza co do was jest silna, bo wiemy, że jak cierpień jesteście współuczestnikami, tak i naszej pociechy" (2 Kor 1, 7).

Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.

« wcześniejsze