TAKŻE PRZEZ:
"Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon" (Mt 28, 16.17).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.
Uczniowie zobaczyli i uwierzyli. Tak też wierz i ty z tą samą siłą w ciała zmartwychwstanie. Także twego! "Na dźwięk ostatniej trąby - zabrzmi bowiem trąba - umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni. Trzeba, ażeby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodziało się w nieśmiertelność" (1 Kor 15, 52.53).
Musi! bo jesteś członkiem ciała Jezusowego. "Dokąd wzniosła się chwała głowy, tam też, jest nadzieja, będzie powołana i chwała ciała", mówi św. Leon Wielki.
Musi! Gdyż ten sam, który zbudził Jezusa, wskrzesi także ciebie. "On przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei" (1 P 1, 3).
Musi! Gdyż ty jesteś świątynią Ducha Świętego, o której pisze Apostoł: "A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa
Musi! Bo jest to szczególnym owocem Komunii św. "Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym" (J 6, 54).
Musi! Bo ciało jest narzędziem duszy. Stąd to charakterystyczne zdanie starego Tertuliana: "Jakże można dzielić tych przy zapłacie, których złączyła praca".
Teraz już chyba pojmujesz tę prośbę Apostoła, abyśmy "dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną" (Rz 12, 1). A więc ze względu na Boga, a nie na siebie samego nie nadużywaj swego ciała, uświęconego na Chrzcie św., w Bierzmowaniu i tylu, tylu Komuniach św. Następnie połóż głęboką nadzieję w Mistrzu zmartwychwstałym, że i ty kiedyś zmartwychwstaniesz do życia błogosławionych. Potem zaś: "Zawsze będziemy z Panem" (1 Tes 4, 17).