Matko Odkupiciela, módl się za nami!
To uwielbienie jest drugą aureolą cudu boskiego macierzyństwa Maryi. Ona nie tylko obdarzyła nas Bogiem-Człowiekiem, lecz także dała nam Odkupiciela. Jest więc także Matką Odkupiciela!
Maryja urodziła Jezusa, o którym powiedział anioł: "On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów" (Mt 1, 21). O którym św. Jan Chrzciciel wyznał: "Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata" (J 1, 29). Tego Odkupiciela dała nam Maryja, dała dobrowolnie, dała nie licząc się z ofiarą, wiedziała bowiem dobrze, że z cierpiącym Odkupicielem sama musi zostać matką boleści.
Dzięki składaj naszej najmilszej Pani.
Maryja jest także dlatego Matką Odkupiciela, ponieważ przygotowała Zbawiciela do jego wielkiego dzieła. Wiedziała ona z pism Starego Zakonu, że Upragniony przez narody odkupi świat, jako nasz umiłowany Pan w nędzy. Stamtąd poznała ona zarówno wzniosłe jak trudne swoje zadanie, by wdrażać go w nędzę, mimo że krwawiło jej własne serce. Tak więc składa go w szorstki żłóbek, uchodzi z nim na tułacze wygnanie do Egiptu, niesie go do świątyni, gdzie wśród boleści przy obrzezaniu przelewa pierwsze krople krwi, przyzwyczaja go do zakosztowania ubóstwa i pracy w domku nazaretańskim, a w końcu żegna go bohaterskim zleceniem: "Umrzyj na górze!" (Pwt 32, 50). Wiemy na pewno, że tak Jezus jak i Maryja godzili się najzupełniej na wyroki Ojca niebieskiego, które wymagały śmierci na górze Kalwarii.
A jak Maryja jako Matka Odkupiciela cierpiała z Odkupicielem za nas, za ciebie i za mnie - o tym wiemy! Mogłaby śmiało zawołać: "Przyjrzyjcie się, patrzcie, czy jest boleść podobna do tej, co mnie przytłacza!" (Lm 1, 12). Oto stoi przed tobą Matka Odkupiciela w blasku swej miłości ku ludziom i ku tobie i w nimbie ochotnej ofiary.
Okaż się wdzięcznym w usposobieniu, w słowie i czynie. Okaż się godnym Matki Odkupiciela przez drobne ofiary umartwienia, zwycięstwa siebie samego, cierpliwości w cierpieniach fizycznych i duchowych i ciężkich utrapieniach. Niech nigdy nie wypadają ci z pamięci słowa Pisma: "Boleści rodzicielki nie zapominaj!" (Syr 7, 27).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.