"Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem" (Mt 4, 3).
Szatan liczył tu na łakomstwo. "Stary wróg kusił pierwszego człowieka do łakomstwa, tak też chciał i drugiego" - mówi św. Grzegorz. Przy pierwszym człowieku udało mu się. Całkiem więc naturalnie nęciło go to powodzenie do dalszych prób.
Zachęć się ty także do walki z dogadzaniem sobie w jedzeniu, gdyż z niego jak ze źródła sączy się aż pięć różnych i to najbrzydszych wad: niska, zmysłowa radość, gadatliwość, nieczystość, nieroztropne mówienie i duchowe lenistwo. Oprócz tego wyraził się jeden ze współczesnych lekarzy: "Stokroć więcej ludzi rujnuje się obżarstwem, niż nadmiernym pijaństwem!" Nie jest to nic innego, jak stwierdzenie słów Pisma św.: "Z przejedzenia wielu umarło" (Syr 37, 31).
Słuchaj zresztą słów Mistrza, który woła do ciebie: "Nie samym chlebem żyje człowiek!" (Mt 4, 4). A u Apostoła czytamy: "Królestwo Boże to nie sprawa tego, co się je i pije" (Rz 14, 17).
Patrz wreszcie na twardy niedostatek Mistrza. Czterdzieści dni i nocy spędza bez jedzenia na surowym poście. Pragnął, a napojono go żółcią i octem - a ty, jego przyjaciel, chciałbyś dogadzać swemu podniebieniu, ty, któremu należałoby wołać z Apostołem: "Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa" (2 Kor 4. 10)?
Ileż dobrego mógłbyś świadczyć cierpiącym nędzę i głód, gdybyś chciał wyrzec się zbytku w jedzeniu i piciu, nie mówiąc już nic o umartwieniu w ścisłym tego słowa znaczeniu! Ile mógłbyś zdziałać, zwłaszcza dziś, kiedy wielu, z braku pracy i z powodu kryzysu gospodarczego, nie ma nawet kawałka chleba na zaspokojenie głodu!
Niech cię ożywiają podniosłe myśli! Zadowalanie cielesnych potrzeb uważaj sobie za zbyt niskie, by im poświęcać szczególną uwagę. Co do tej kwestii daje ci właściwą wskazówkę św. Grzegorz z Nissy: "Pożywieniem niech ci będzie czystość, chlebem mądrość, pokarmem sprawiedliwość, napojem panowanie nad namiętnościami, odpoczynkiem myśl o dobrych uczynkach".
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.