TAKŻE PRZEZ:
"Gdy wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie" (Mt 8, 23).
Św. Tomasz robi tu taką uwagę: "Przez tę łódź należy rozumieć Kościół św." Tak, tej łodzi Kościoła św. z ufnością powierzają ludzie swoje dusze, by znaleźć bezpieczeństwo wpośród burz życiowych. Ta łódź zawija pod kierownictwem Jezusa całkiem bezpiecznie do portu wiecznej szczęśliwości, mimo szalejących burz i podwodnych raf. Ty również znajdujesz się w tej łodzi, podczas gdy miliony ludzi poza Kościołem trzęsą się na marnych deskach przy każdym uderzeniu fal życia. Dziękuj Przedwiecznemu za łaskę powołania do wiary katolickiej. Przedwiecznemu, "który cię wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła" (1 P 2, 9). I to bez żadnej twojej zasługi!
Módl się wiele za ludzi nie należących do Kościoła. Módl się prośbą litanii do Wszystkich Świętych: "Abyś wszystkich zbłąkanych do jedności z Kościołem przywrócić i wszystkich niewiernych do światła Ewangelii doprowadzić raczył, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!"
Co czyni Jezus w łodzi swego Kościoła? Ciągle ją umacnia, albowiem wyposaża ją w zasługi swego Odkupienia i światło Ducha Bożego i w łaskę świętych Sakramentów. Choć niewidoczny, przebywa jednak zawsze w łodzi Kościoła świętego. On ze swoją wszechmocą. On w swej osobie przez rzeczywistą obecność w Najświętszym Sakramencie. "Ja jestem z wami po wszystkie dni" (Mt 28, 20).
Dlaczego więc się trwożyć? Zwłaszcza, że zapewnia jeszcze Apostoł: "Chrystus umiłował Kościół" (Ef 5, 25). Spełniaj na swoim stanowisku, co do ciebie należy. Jako apostoł świecki pomagaj w rzetelnej akcji katolickiej duchownym wioślarzom, kapłanom! Idź przez życie z wysoko podniesionym sztandarem Kościoła, zatknij go na swoim warsztacie, w miejscach pracy, nieś na wybory! Popieraj katolickie pisma i dzienniki, zwalczaj wrogą katolicyzmowi bibułę. Wszystko dla Chrystusa i jego Kościoła! Ostatecznie Chrystus i Kościół zatriumfują ponad wszystkim - a ty z nimi. "Bramy piekielne go nie przemogą" (Mt 16, 18).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.