TAKŻE PRZEZ:
"Inną przypowieść im przedłożył: Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swej roli" (Mt 13, 24).
Jakże często niebieski Siewca rzucał dobre nasienie na rolę dusz ludzkich! Najpierw w raju, gdzie stworzył ludzi sprawiedliwych i świętych, aby przynosili owoc na żywot wieczny. Następnie przez patriarchów i proroków, których nauka i postępowanie były nasieniem dobrym. Potem przez Syna swego jednorodzonego, przez jego pełną mądrości naukę, jego święte, pełne prawdy i łaski życie i jego śmierć na odkupienie świata. A potem przez napełnionych duchem bożym apostołów, męczenników i misjonarzy. Wreszcie przez tylu założycieli zakonów i przez nich stworzone organizacje. Zastanów się nieco nad tym, a zawołasz i ty z głębi serca: "Chwalcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość" (Ps 106, 1).
I jeszcze więcej. Ten sam niebieski Siewca rzuca ponadto dobre ziarno przez rodziców, nauczycieli i kapłanów. Oni pracują w zastępstwie Jezusa: "Przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili" (J 15, 16). Oni pracują w zastępstwie Jezusa: "Nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was" (Mt 10, 20). Oni pracują w łączności z łaską Jezusa: "Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata" (Mt 28, 20). Miałeś dobrych rodziców, nauczycieli, przewodników duchownych, to dziękuj Bogu za to i zachowaj dla nich wdzięczność, choćby już byli w grobie. Lecz pozwól dalej jeszcze działać niebieskiemu Siewcy w swej duszy, zwłaszcza przez kapłanów, za którymi powinieneś iść, gdyż ci Boga zastępują na ziemi. Słusznie bowiem mówią ci duszpasterze: "My bowiem jesteśmy pomocnikami Boga, wy zaś jesteście uprawną rolą Bożą" (1 Kor 3, 9).
A jeśli sam jesteś ojcem, matką, nauczycielem, nauczycielką lub jakimkolwiek innym wychowawcą, to pojmuj poważnie i wzniosie twoje powołanie i pamiętaj o odpowiedzialności, jaka spoczywa na tobie. Dbaj pilnie o to, byś siał w sercach ci powierzonych zdrowe ziarno dobrego przykładu i słowa przestrogi. "Masz dzieci? Wychowuj je, zginaj im karki od młodości!" (Syr 7, 23).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.