TAKŻE PRZEZ:
"Oto ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata" (Mt 28, 20).
W jaki sposób Zbawiciel jest z nami? To pewne, że dotrzyma On przyrzeczenia: "Bóg nie jest jak człowiek, by kłamał, nie jak syn ludzki, by się wycofywał. Czyż On powie coś, a nie uczyni tego, lub nie wykona tego, co oznajmił?" (Lb 23, 19).
Dobrotliwy Zbawiciel jest z nami ze swoim ciałem. Idź do bazyliki św. Piotra lub do samotnego górskiego kościółka w Tatrach, odwiedź pnące się ku niebu katedry lub gontami kryte kaplice misyjne, wszędzie, gdzie migoce słabe czerwone światełko, a usłyszysz jego szept: "Ucisz się, serce, bo tu mieszka Bóg!" I jeśli nawet choroba przykuła cię do łoża, to i wtedy jeszcze nie potrzebujesz rezygnować z obecności Pana. Przyniosą ci go do domu, choćby niewiadomo jak była ubogi.
Tak więc wiernie spełniła się jego obietnica. Bądź mu za to wdzięczny. Tym bardziej nie zapominaj o podzięce, im więcej pociechy zgotowała jego obecność tobie i wszystkim ludziom. Pociechy w walkach życiowych. Albowiem Zbawiciel woła do ciebie z miłością z tabernakulum: "Ufajcie, Jam zwyciężył świat!" (J 16, 33). - Pociechy w ucisku. Albowiem tabernakulum woła do ciebie: "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię" (Mt 11, 28). - Pociechy w codziennych słabościach, uchybieniach i niedoskonałościach. Albowiem w tabernakulum mieszka ten, który pozwolił nazwać się "przyjacielem celników i grzeszników" (Mt 11, 19). - Pociechy w godzinę śmierci. Albowiem w tabernakulum mieszka ten, który chce być posiłkiem dla nas na podróż do wieczności i który zapewnił, że "kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki" (J 6, 59).
Czegóż mógłbyś chcieć jeszcze więcej?
Kochaj Mistrza sercem wielkodusznym. Nie zostawiaj go samotnego w murach świątyni. Odwiedzaj go często i ochoczo w cichych chwilach. Zwłaszcza wtedy, gdy ciężko przygniata cię krzyż życia. Nigdy nie będziesz tego żałował, gdyż on chce cię "pokrzepić, a ty znajdziesz ukojenie dla duszy twej" (Mt 11, 28).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.