TAKŻE PRZEZ:
"Zdumienie ogarnęło wszystkich; wielbili Boga i pełni bojaźni mówili: przedziwne rzeczy widzieliśmy dzisiaj" (Łk 5, 26).
Nastrój, jaki w tych słowach poddaje nam dzisiejsza ewangelia, niech będzie także twoim usposobieniem. Usposobieniem twoim na widok łask, które w tobie i przez ciebie sprawuje Duch Święty. A ty tak mało myślisz o nich! Zapomniałeś całkowicie, że Duch Święty zwie się Dawcą łask.
Pierwszej jego łaski dostąpiłeś na Chrzcie św. Milionom ludzi nie została udzielona! Druga jego łaska spotkała cię przy Sakramencie Pokuty. Całe miliony nie dostąpiły tego szczęścia! - Trzecia jego łaska stała się twoim udziałem przy Bierzmowaniu. Miliony całe nie otrzymały jej wcale! Czwartą jego łaską powinieneś upatrywać w tylu, tylu przestrogach rozumu, od pierwszej chwili jego używania, w przestrogach twoich rodziców, nauczycieli i kapłanów. A przecież miliony nie otrzymały tych przestróg. Dlatego też nie bez słuszności woła do ciebie św. Jan Chryzostom: "Co jest, pytam, z tego wszystkiego, od czego zależy zbawienie nasze, czego by nam nie dał Duch Święty?" Uznaj to wszystko wdzięcznym sercem.
Biada tym, którzy mają przewrotne poglądy o Duchu Świętym! Przypomnij sobie Kościół prawosławny, który nie chciał uznać katolickiej nauki o Duchu Świętym. I oto w sam dzień Zielonych Świąt 1453 r. Mahomet II wjechał do Konstantynopola i położył krwawy koniec religii chrześcijańskiej. Św. Brygida powiada: "Słusznie przeszli Grecy pod ciężkie jarzmo tureckie, skoro nie chcieli nosić słodkiego jarzma Ducha Świętego".
Gdybyśmy tak w większej czci mieli Ducha Świętego, czyby niejedna sprawa lepiej u nas nie stała? Jakże mało modlimy się do niego!
Uczyń w tym względzie, co tylko w twej mocy. Miej w szczególnej czci poniedziałek, dzień poświęcony Duchowi Świętemu. Wzywaj go w chwilach, gdy już zdaje ci się, że nie ma wyjścia. Módl się często i serdecznie do niego. "Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy" (J 16, 13).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.