"Onego czasu rzekł Jezus do faryzeuszów: Ja jestem dobrym pasterzem" (J 10, 11).
Obraz dobrego pasterza należy bezsprzecznie do najmilszych. Jezus, dobry Pasterz. Dzieci ludzkości to jego owieczki, o których powiada: "Nikt nie wyrwie ich z mojej ręki" (J 10, 28). Pomocnikami jego w pracy pasterskiej są apostołowie i ich następcy w kapłaństwie. Ty także jesteś jego pomocnikiem. Ty jako ojciec rodziny, jako matka, nauczyciel lub nauczycielka. Całkiem zaś szczególnie jesteś nim dziś jako apostoł świecki!
Ty sam dobrze wiesz o tym, że kapłani nie potrafią już podołać pracy na wszystkich polach, w kościele, w szkole, przy łożu chorego, na zebraniach itd. Stąd nawoływania Ojca św. i biskupów do apostolstwa świeckich. Potrzebuje apostoła świeckiego prasa, by kościelne, niedzielne i misyjne pisma znalazły się w rękach wszystkich. Apostoła świeckiego potrzebuje opieka nad biednymi; na ich współpracę czekają konferencje św. Wincentego a Paulo, czekają stowarzyszenia św. Elżbiety, czekają domy ubogich, szpitale i charytatywne zakłady. Apostoł świecki potrzebny jest także w duszpasterstwie; któż bowiem uda się do najbardziej zagrożonych i uprzedzonych, kto zachęci ich misje? Apostoła świeckiego potrzebuje dom boży, by z miłości ku Jezusowi przystroił go i zaopatrzył w szaty liturgiczne. Apostoł świecki potrzebny jest przy wyborach, by sprowadził opieszałych i zachęcił do katolickiego głosowania. Apostoł świecki potrzebny w sprawie mody, by słowem i przykładem przeciwdziałał przesadnej swobodzie w strojach.
Za wzór może tu posłużyć ogłoszony patronem akcji katolickiej św. Franciszek z Asyżu. Mimo, że nie był kapłanem potrafił głęboko odnowić współczesny sobie świat. W jaki sposób? Czynił wszystko dla Chrystusa. Czynił wszystko bezinteresownie i z głęboką miłością bliźniego. Podejmował ofiarę za ofiarą, nawet ofiarę chętnego znoszenia niewdzięczności! Oto przecudny wzór dla apostolstwa świeckich! Czynił wszystko w ścisłej łączności z papieżem, biskupami i kapłanami.
Nie daj sobie dłużej tego powtarzać. Bądź i ty w apostolstwie świeckich dobrym pasterzem dla wielu. Lecz bądź nim cicho, nienatrętnie. Niech ci wystarcza, że jest to praca pasterska w służbie Najwyższego, przy boku dobrego Pasterza, a na pożytek owieczek Jezusa Chrystusa. Twoja zasada niech brzmi: "Po to właśnie się trudzę walcząc Jego [Chrystusa] mocą, która potężnie działa we mnie" (Kol 1, 29).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.