"On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę" (Mt 11, 10).
Z jakim więc posłannictwem przyszedł św. Jan Chrzciciel? Wołał do ludu: "Wydajcie więc godny owoc nawrócenia" (Mt 3, 8). Następnie udzielał im chrztu nawrócenia.
Poważny okres adwentu jest czasem nawrócenia, zwłaszcza że z nawrócenia wyrasta przebaczenie grzechów i darowanie kar za winy. Zajrzyj tylko do Pisma św. Ileż tam razy wzywa sam Bóg grzeszny lud, by nawrócił się przez szczerą pokutę za grzechy i zasłużył sobie na odpuszczenie win. "Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, lament. Nawróćcie się do Pana Boga waszego! On bowiem jest łaskawy, miłosierny" (Jl 2, 12-13). A u św. Jakuba (4, 8.10) czytamy: "Oczyśćcie ręce, grzesznicy, uświęćcie serca, ludzie chwiejni! Uniżcie się przed Panem, a wywyższy was." - Sięgnij do ksiąg świętych po przykłady. Dawid zgrzeszył, ale ciężko pokutował: "płaczem obmywał co noc swoje łoże" (Ps 6, 7). I wszystko mu Bóg przebaczył... Niniwici zgrzeszyli, ale ogłosili post i przywdziali szaty pokutne, i zlitował się Bóg nad ich miastem, skazanym już na zagładę (Jon 3,5). Podobnie obszedł się Pan ze wszystkimi, którzy pokutowali: tak z grzeszną niewiastą w domu faryzeusza, tak z Piotrem, tak z łotrem itd. Wielkie to źródło pociechy dla ciebie, dla mnie i dla wszystkich, ale równocześnie poważne napomnienie, by nie zwlekać z pokutą.
Przygotuj się więc i ty przez pokutę do dobrej spowiedzi przed Bożym Narodzeniem. Nie zaniedbuj nigdy ćwiczyć się w mniejszych umartwieniach i praktykach pokutnych. Przez pokutę bądź pojętnym uczniem wielkiego kaznodziei, który wzywał do pokuty na pustkowiu. Bądź dobrą i czystą pszenicą Chrystusa, o której św. Chrzciciel mówił: "Pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym" (Mt 3, 12).
Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM, wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.