Dnia 20-go września wigilia świętego Mateusza, Apostoła i Ewangelisty.
W Rzymie męczeństwo św. Eustachego, żony jego Teofisty i dwóch synów Agapita i Teofista. Za panowania cesarza Hadriana rzucono ich dzikim zwierzętom na pożarcie, wyszli jednak z tego bez jakiejkolwiek szkody. Później zamknięto ich w rozpalonym żelaznym byku i w ten sposób ofiarowali życie swe za Chrystusa.
W Cyrikus nad Proponcją dzień zgonu św. Fausty, Dziewicy i św. Ewilazjusza, Męczennika za panowania cesarza Maksymiana. Ewilazjusz, będąc jeszcze kapłanem pogańskim, kazał dziewicy chrześcijańskiej obciąć włosy zupełnie przy skórze, aby ją zawstydzić. Potem rozkazał rozciągnąć ją na torturach, wreszcie chciał ją dać przepiłować na dwoje. Gdy jednak siepacze nic jej nie mogli uczynić, zdumiał wielce i uwierzył. Dlatego cesarz kazał go także okrutnie torturować, gdy tymczasem Faustę po nabiciu jej głowy i ciała gwoździami wrzucono do rozpalonego kotła. Wreszcie odeszli oboje do radości niebieskich, powołani głosem z Nieba.
We Frygii męczeństwo św. Dionizego i Prywata. — W Mediolanie uroczystość świętego Gliceriusza, Biskupa i Wyznawcy.
Także św. Pryska, poranionego najpierw uderzeniami sztyletu po całym ciele, zanim ucięto mu głowę.
W Perge w Pamfilii śmierć męczeńska św. Teodora i matki jego Filipy z kilku innymi towarzyszami za panowania cesarza Antonina.
W Kartaginie męczeństwo św. Kandydy, Dziewicy, której za panowania cesarza Maksymiana porozdzierano okrutnie całe ciało.
Również męczeństwo św. Zuzanny i Marty, z których pierwsza była córką kapłana pogańskiego Artemiusza.
Tego dnia uroczystość świętego Agapita, Papieża, którego świętość potwierdziło świadectwo św. Grzegorza Wielkiego.
Czytania pochodzą z książki wydanej przez Towarzystwo Jezusowe w 1910 r.