W zakrystii ministranci pomagają kapłanowi przy myciu rąk i ubieraniu się. Po oddaniu głębokiego ukłonu Krzyżowi, wychodzą, poprzedzając kapłana. Ten, który do ampułek służy, dzwoni przy wyjściu raz, jeżeli ma się odprawiać cicha Msza św., jeżeli zaś śpiewana, trzy razy.
Gdy przyjdą przed ołtarz, gdzie się znajduje Najświętszy Sakrament, przechodząc koło niego, powinni przyklęknąć na ziemi (nie na stopniu), jeżeli zaś ma się odprawiać Msza św. przy ołtarzu, w którym nie ma Najświętszego Sakramentu, należy oddać pokłon. Ministranci, położywszy mszał i biret na swoim miejscu, klękają na najniższym stopniu ołtarza, ten, który do mszału służy, po prawej stronie kapłana, drugi po lewej. Ministrant, służący do mszału, znajduje się przez całą Mszę św. po tej stronie ołtarza, gdzie jest mszał, drug1 po przeciwnej. Jeśli tylko jeden ministrant służy, znajduje się on stale po przeciwnej stronie, niż mszał. Gdy kapłan schodzi z ołtarza po stopniach, równocześnie zbliżają się ministranci ku środkowi i klękają na oba kolana na najniższym stopniu.
Gdy kapłan, rozpoczynając Mszę św., żegna się, należy się wraz z nim przeżegnać, złożyć ręce i odpowiadać powoli i wyraźnie.

Kapłan. In nomine + Patris + et Filii + et Spiritus Sancti. Amen.
K. Introibo ad altare Dei.
M. Ad Deum, qui laetificat iuventutem meam.
K. Judica... erue me.
M. Quia tu es Deus, fortitudo mea: quare me repulisti et quare tristis incedo, dum affligit me inimicus?
K. Emitte.....in tabernacula tua.
M. Et introibo ad altare Dei, ad Deum qui laetificat iuventutem meam.
K. Confitebor.....quare conturbas me!
M. Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei et Deus meus.
K. Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto.
M. Sicut erat in principio et nunc et semper et in saecula saeculorum. Amen.
K. Introibo ad altare Dei.
M. Ad Deum, qui laetificat iuventutem meam.
(Przy Mszy żałobnej opuszcza się fragment od "Judica..." do tego miejsca).
K. Adiutorium nostrum in nomine Domini.
M. Przeżegna się z kapłanem, mówiąc: Qui fecit coelum et terram.
K. Confiteor... ad Dominum Deum nostrum.
M. Zwrócony do kapłana mówi: Misereatur tui omnipotens Deus et dimissis peccatis tuis perducat te ad vitam aeternam.
K. Amen.
M. Nachylony głęboko: Confiteor Deo omnipotenti, Beatae Mariae semper Virgini, Beato Michaeli Archangelo, Beato Joanni Baptistae, Sanctis Apóstolis Petro et Paulo, omnibus Sanctis et tibi, Pater, quia peccavi nimis cogitatione, verbo et ópere, mea culpa! mea culpa! mea maxima culpa! (bijąc się trzy razy w piersi). Ideo precor Beatam Mariam semper Virginem, Beatum Michaelem Archangelum, Beatum Joannem Baptistam, Sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, omnes Sanctos et te Pater, orare pro me ad Dóminum Deum nostrum.
K. Misereatur... ad vitam aeternam.
M. Amen.
K. Indulgentiam, absolutionem et remissionem peccatorum nostrorum tribuat nobis omnipotens et misericors Dominus.
M. Amen.
K. Deus, tu conversus vivificabis nos.
M. Et plebs tua laetabitur in te.
K. Ostendę nobis Domine misericordiam tuam.
M. Et salutare tuum da nobis.
K. Domine, exaudi orationem meam.
M. Et clamor meus ad te veniat.
K. Dóminus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.

Gdy kapłan po skończonej u stóp ołtarza modlitwie przystępuje do ołtarza, ministranci mają się oddalić cokolwiek od środka, gdzie przy kapłanie klęczeli.
Budującą jest rzeczą, gdy ministranci w czasie wolnym od usługi kapłanowi na książeczce się modlą lub też odmawiają koronkę.

K. Kyrie elejson.
M. Kyrie elejson.
K. Kyrie elejson.
M. Christe elejson.
K. Christe elejson.
M. Christe elejson.
K. Kyrie elejson.
M. Kyrie elejson.
K. Kyrie elejson.

Następnie kapłan śpiewa lub mówi: Gloria in excelsis Deo, po czym, obróciwszy się do ludu, mówi:

K. Dóminus vobiscum (Pan z wami).
M. Et cum spiritu tuo (I z duchem twoim).
K. Per omnia saecula saeculorum...
M. Amen.

Gdy kapłan po przeczytaniu epistoły da znak ręką, odpowiada się: Deo gratias. (Bogu dzięki).
Tu ministranci wstają, a ten, który służy do mszału (gdy kapłan odejdzie na środek ołtarza), przenosi mszał (z podstawką) na drugą stronę.

K. Dóminus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
K. Sequentia Sancti Evangelii secundum etc.
M. Gloria tibi Domine.

Po ewangelii.

M. Laus tibi Christe. (Chwała tobie Chryste).
K. Dóminus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.

Gdy kapłan zaczyna rozbierać kielich, wtedy ten, który do ampułek służy, bierze w prawą rękę ampułkę z winem, a w lewą ampułkę z wodą i podaje kapłanowi najpierw pierwszą, potem drugą ampułkę, zwróconą uszkiem do kapłana (nie wolno stawiać ampułek na ołtarzu!). Następnie odnosi ministrant ampułkę z winem i wraca, trzymając w prawej ręce ampułkę z wodą, w lewej tackę i ręczniczek (jeśli są dwaj ministranci, to drugi trzyma ręczniczek). Gdy kapłan poda ręce, ministrant polewa jego palce, potem podaje ręczniczek do otarcia rąk. Następnie odnosi ampułkę i ręczniczek na miejsce. Gdzieniegdzie zakorzenił się brzydki zwyczaj, że ministranci zostawiają ręczniczek na ołtarzu pod poduszką lub pulpitem. Jest to nadużycie. Na ołtarzu nie wolno stawiać żadnych rzeczy, które tam nie należą. Jeśli podczas mszy św. jest wystawiony Najśw. Sakrament, wówczas ministranci polewają kapłanowi palec wodą i podają ręcznik, klęcząc na środku stopni ołtarza. Potem klękają ministranci centralnie przed ołtarzem.

K. Orate fratres. (Módlcie się bracia).
M. Suscipiat Dóminus hoc sacrificium de manibus tuis, ad laudem et gloriam nóminis sui, ad utilitatem quoque nostram totiusque Ecclesiae suae sanctae. (Niechaj Pan raczy łaskawie przyjąć z rąk twoich ofiarę na chwałę i uwielbienie imienia Swego na korzyść naszą i pożytek całego Kościoła świętego).
K. Per omnia saecula saeculorum.
M. Amen.
K. Dóminus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
K. Sursum corda.
M. Habemus ad Dóminum.
K. Gratias agamus Domino Deo nostro.
M. Dignum et iustum est.

Gdy kapłan wyciera palce o korporał, ministrant bierze dzwonek do ręki. Gdy kapłan mówi "Sanctus", ministrant trzy razy dzwoni. Gdy kapłan Hostię trzyma w lewej ręce, a prawą krzyż nad nią czyni, wtedy trzeba raz zadzwonić. Gdy kapłan przyklęka, także raz; gdy podnosi Hostię Najświętszą do góry, trzy razy z wolna; gdy znowu przyklęka, raz się dzwoni; tak samo się dzwoni przy podniesieniu kielicha.

Po podniesieniu.

Gdy kapłan pierwszy raz po podniesieniu przyklęka, ministrant bierze dzwonek do ręki. Gdy kapłan Najśw. Hostią krzyż nad kielichem czyni, dzwoni się trzy razy.

K. Per omnia saeeula saeculorum.
M. Amen.
K. Et ne nos inducas in tentationem.
M. Sed libera nos a malo.
K. Pax Domini sit semper vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.

Gdy kapłan, trzymając w ręce Hostię, bije się trzy razy w piersi, mówiąc: "Domine, non sum dignus", ministrant trzy razy dzwoni, a po spożyciu Najświętszej Hostii bierze ampułkę z winem w prawą, a drugą z wodą w lewą rękę, leje naprzód wino do kielicha, potem resztę wina i trochę wody na palce kapłana, trzymane nad kielichem Jeżeli są ludzie do Komunii Św., wtedy nie trzeba zaraz podawać ampułki z winem, lecz pierwej odmówić Confiteor etc. i zadzwonić. Podczas komunii wiernych dzwoni się raz, gdy kapłan, otwierając tabernakulum, przyklęka, 3 razy na "Domine" i raz, gdy kapłan przyklęka, zamykając tabernakulum. Po Komunii Św. mszał przenosi się na drugą stronę.

K. Dóminus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
K. Per omnia saeeula seeculorum.
M. Amen.
K. Dóminus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
K. Ite missa est albo Benedicamus Domino.
M. Deo gratias.

Przez cały tydzień Wielkanocny dodaje się:

Alleluia, Alleluia.

Jeżeli kapłan zostawi mszał otwarty, wtedy ministrant ma go wziąć z podstawką, uklęknąć z nim na środku przed ołtarzem i gdy kapłan błogosławi lud i mówi:

K. "Benedicat vos omnipotens Deus, Pater et Filius et Spiritus Sanctus" - przeżegnać się i odpowiedzieć "Amen" i zaraz przenieść mszał na drugą stronę ołtarza.

Przy żałobnej Mszy Św. nie mówi kapłan "Ite missa est" i nie błogosławi ludu, lecz mówi tylko:

K. Requiescant in pace.
M. Amen.

Przed czytaniem ostatniej ewangelii.

K. Dóminus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.
K. Initium Sancti Evangelii secundum...
M. Gloria tibi Dómine.

Przy końcu ewangelii.

M. Deo gratias (Bogu dzięki).

Po cichej Mszy św. odmawia kapłan na przemian z ministrantami, klęcząc przed ołtarzem, trzy razy "Zdrowaś Maryjo". Wtedy podaje mu jeden z ministrantów z ołtarza tabliczkę z modlitwami.
Po modlitwach ministrant, służący do mszału, bierze mszał i podaje biret kapłanowi. Uczyniwszy należyty pokłon przed ołtarzem, ministranci udają się przed kapłanem krokiem powolnym do zakrystii, gdzie składają głęboki ukłon najpierw krzyżowi, potem kapłanowi i pomagają mu się rozbierać.
Jeśli kapłan udziela Komunii Św. przed lub po Mszy św., wówczas ministrant dzwoni i mówi "Confiteor"; gdy kapłan, otworzywszy tabernakulum, przyklęka, ministrant dzwoni raz. Gdy kapłan, zwróciwszy się do ludu, mówi trzykrotnie "Domine, non sum dignus", ministrant dzwoni trzykrotnie. Wracając, mówi kapłan:

K. Panem de coelo praestitisti eis.
M. Omne delectamentum in se habentem.
K. Dómine... meam.
M. Et clamor meus ad te veniat.
K. Dóminus vobiscum.
M. Et cum spiritu tuo.

Gdy kapłan, chowając Najśw. Sakrament, przyklęka, ministrant dzwoni raz.