Przygotowanie.
I. Któż to przychodzi? Jezus Chrystus, wzór wszelkiej świętości, którego na Górze Kalwarii wystawiono nam za wzór do naśladowania i którego obecnie co dnia jako wzór ukazują nam w Eucharystii; bo wszyscy wybrani powinni być urobieni wedle tego wzoru i prawdziwie doń podobni.
II. Do kogóż to On przychodzi? Do duszy uczynionej na podobieństwo Jego, ale w której grzech zaćmił złoto i zbrukał piękne żywe kolory pierwotnego obrazu. Dusza ta, nie zrozumiała zaszczytu tego podobieństwa, nikczemniejąc aż do zezwierzęcenia się.
III. Dlaczego on przychodzi? Aby usunąwszy zasłonę, dozwolił tej duszy odzwierciedlić na sobie chwałę Pana i stawać się przez łaskę Bożą coraz bardziej wiernym Jego obrazem.

Westchnienie. Racz o Panie postępować przed sługą swoim, a wiernie pójdę Twymi śladami.

Ćwiczenia. Zbadaj co miesiąc w rekolekcjach jednodniowych, jak stoi twoje dzieło udoskonalenia się.

Dziękczynienie.
I. Rozważ oczyma wiary, Jezusa Chrystusa, jak w głębi twego serca przedstawia ci obraz swego życia, abyś wpatrując się w takowy, stawał się doń podobnym. Siebie uznaj za początkującego malarza, starającego się niepewnymi rysami schwycić podobieństwo tego cudownego pierwowzoru.
II. Pragnij z miłością stać Mu się wiernie podobnym, pragnij o ile to jest człowiekowi możliwym odbić na sobie doskonałe Boże, a szczególniej naśladować te cnot) które ci w Sakramencie Ołtarza przedstawia, mianowicie: miłość, pokorę i posłuszeństwo.
III. Błagaj Pana o zupełne zgodzenie się z wolą Jego Boską, aby Pan mógł wychwalanym być w Tobie, jak niegdyś Dawid, o którym mówił: Znalazłem człowieka wedle mego serca, gotowego we wszystkim spełniać wolę moją.

Postanowienie. Składaj cześć Boskiemu Sercu Jezusa, szczególniej urabiając serce swoje wedle tego doskonałego Serca.

Westchnienie. Ukrzyżowany jestem z Jezusem Chrystusem. Ja żyję. Ale nie, to raczej Jezus żyje we mnie.