Przygotowanie.
I. Któż to przychodzi? To Jezus Chrystus Boski Oblubieniec, który wyrzekł: Złączę się z tobą wiecznym związkiem, poślubię cię w sprawiedliwości, w prawdzie, w miłosierdziu, a z najtkliwszą miłością i bezgraniczną wiernością.
II. Do kogóż to On przychodzi? Do niewiernej swej oblubienicy, która lekkomyślnie goniła za inną miłością i z opłakaną łatwością przywiązywała się do nędznych stworzeń, czy to dla pychy, czy dla marnej rozkoszy.
III. Dla czego przychodzi? Nie dla udzielenia jej rozwodowego wyroku, ale aby ją znów poślubić, wyciskając na niej swe Boskie znamię, iżby odtąd tylko jemu samemu oddawała swe serce.

Westchnienie. Panny mądre, powstańcie, przygotujcie lampy wasze, bo oto przychodzi Oblubieniec, wyjdźcież naprzeciw Niego.

Zastosowanie praktyczne. Ofiaruj Panu Jezusowi w ofierze bezwzględnej wszelkie stworzenia z gotowością opuszczenia ich, gdy tego od ciebie Bóg zażąda.

Dziękczynienie.
I. Przypatrz się oczyma wiary Jezusowi Chrystusowi, jako pełnemu wdzięku Oblubieńcowi obecnemu w twym sercu. Wolnym wyborem ukochał On twą duszę, choć znalazł ją walającą się w pyle ziemi, ogołoconą i wstydem okrytą. Duszę swą uznaj za oblubienicę, która złączona była z Panem tylu węzłami, obdarowana tylu dobrodziejstwami, a dziś za to wszystko wywdzięczyć mu się winna całym życiem swoim.
II. Ukochaj Go całą pełnią swej wolności, a ukochaj w ten sposób, byś odtąd nie rozrządzał ani sercem, ani rozumem swoim; ale by to wszystko stało się własnością twego Oblubieńca, który sam przecie oddał pod moc i wolę twoją Ciało swe i Krew swoją.
III. Błagaj Boga o ducha roztropności, abyś mógł lepiej zgłębić przymioty, działanie i zamiary Boże, abyś się przez to pobudzać mógł do coraz żywszej i gorętszej miłości Bożej.

Postanowienie. Czuwaj dziś z większą pilnością nad skromnością twoich spojrzeń i nad oderwaniem się od rzeczy zewnętrznych.

Akt strzelisty. Radować się będę w Panu moim, który odział mnie sprawiedliwością, jak oblubienicę strojem weselnym.