Przygotowanie.
I. Któż to przychodzi? Jezus Chrystus! Mędrzec najuczeńszy, który nauczy nas tego wszystkiego, cośmy najbardziej umieć powinni. Zanim jednak zacznie nas uczyć słowy, uczy nas przykładem swoim. Ucząc nas, daje nam zarazem łaskę wypełniania swych nauk.
II. Do kogóż to On przychodzi? Do ucznia najniższej klasy, który przyszedł późno uczyć się cnót wszelkich, do ucznia, który unoszony lekkomyślnością i roztargnieniem umysłu, zapomina wnet czego się nauczył.
III. Ola czego przychodzi? Abyś ty wpatrzyć się mógł w wielkiego swego Nauczyciela, abyś usłyszeć mógł głos nauk Jego, z pod zasłon Sakramentalnych dochodzący twych uszu, słuchaj więc jak mówi: Prawda polega na chodzeniu śladami mymi; staraj się więc wiernie w nie wstępować.

Westchnienie. Wznośmy się ku pagórkom Pana, ku mieszkaniu Boga Jakubowego, a da nam poznać drogi swoje.

Zastosowanie praktyczne. Zbadaj, jaka jest główna przeszkoda, zatrzymująca cię na drodze cnoty, i staraj się ją przezwyciężyć.

Dziękczynienie.
I. Rozważaj oczyma wiary, iż Jezus Chrystus stoi wpośród twego serca jako nauczyciel, ukazujący ci drogę doskonałości i to coś powinien czynić, a czego się wystrzegać, zaś siebie, o duszo moja, uznaj, jako drugą Magdalenę siedzącą u stóp Zbawiciela, słuchaj słów Jego i ucz się tej świętej mądrości, która ci jest najpotrzebniejszą.
II. Ukochaj Pana całym umysłem i całym duchem, a to w ten sposób, abyś z Nim był nieustannie złączony wszystkimi swymi myślami, . szukając w nim spokoju, światła dla swego rozumu, byś się mógł doskonalej przejąć niebiańskimi prawdami.
III. Błagaj Pana o dar rozumu, abyś mógł odróżnić prawdę od fałszu i abyś pozostał na zawsze wiernym natchnieniom wiary św.

Postanowienie. Odbyć w ciągu dnia jakieś pouczające w rzeczach wiary czytanie lub też wysłuchać uważnie kazania.

Akt strzelisty. Panie, daj mi poznać drogi Twoje i ścieżki do Ciebie prowadzące.