Bilety wizytowe
Niezbędnym rekwizytem w życiu towarzyskim, zwłaszcza przy składaniu wizyt, są bilety wizytowe ("wizytówki").
Zasadniczo posługujemy się biletami wizytowymi, gdy zajmujemy już samodzielną pozycję życiową. Studenci i alumni nie potrzebują używać wizytówek.
Bilet wizytowy winien być z papieru twardego (np. z bristolu), koloru białego. Format wizytówek zależny jest od upodobania, nie powinny jednak być zbyt wielkie, lecz raczej średnie. Imię i nazwisko (ewentualnie tytuł i stanowisko), drukowane lub pisane atramentem, umieszcza się na środku biletu. U dołu biletu można umieścić adres, zwłaszcza jeśli chodzi o mieszkańców wielkich miast.
Biletami wizytowymi posługujemy się w następujących wypadkach:
Gdy przy składaniu wizyty otworzy nam drzwi pomoc domowa, podajemy jej bilet, by zapowiedzieć gospodarzowi swe przybycie i dowiedzieć się, czy nas przyjmie (przy odwiedzinach u krewnych nie wręcza się biletu).
Jeśli gospodarzy nie ma w domu, pozostawiamy bilet jako dowód złożonej wizyty, oddając go pomocy domowej, wrzucając do skrzynki listowej lub też wkładając za drzwi.
Do osób równych nam pod względem towarzyskim możemy wysyłać bilety wizytowe z życzeniami imieninowymi i świątecznymi, zaproszeniem w gościnę lub z prezentami. Treść życzeń lub zaproszenia podpisujemy pełnym imieniem i nazwiskiem lub też w skrócie.
Zaginanie i wypisywanie początkowych liter słów polskich lub francuskich wyrażających cel wizyty stosuje się już coraz rzadziej. Dla informacji warto jednak wiedzieć, że zagięcie lewego brzegu biletu wizytowego w kierunku do nazwiska oznacza wizytę osobiście złożoną, zagięcie zaś prawego brzegu wizytówki do tyłu (tzn. do strony bez nazwiska) oznacza wizytę kondolencyjną.
Litery wypisane w prawym brzegu na dole oznaczają:
z p. N. R. - z powinszowaniem Nowego Roku;
z p. I. - z powinszowaniem Imienin;
z k. - z kondolencjami;
z ż. - z życzeniami;
z p. - z pożegnaniem;
p. f. - na biletach z gratulacjami (pour feliciter);
p. p. c. - z pożegnaniem (pour prendre conge);
p. c. - z wyrazami współczucia (pour condoleance);
p. r. - z podziękowaniem (pour remercier).
Nie wysyła się wizytówek z życzeniami do rodziców, bliskich krewnych, dobrodziejów i serdecznych przyjaciół. List ręcznie pisany w tym wypadku ma większą wartość. Nie posługujemy się też biletami wizytowymi w korespondencji z osobami stojącymi wyżej od nas pod względem towarzyskim, a więc z osobami starszymi i zajmującymi wysokie stanowiska.