Praca fizyczna
Chodzi tu o takie rodzaje pracy, jak rąbanie drzewa, ogrodnictwo, introligatorstwo, stolarstwo, krawiectwo, murarstwo itd. Chwila pracy fizycznej dla człowieka pracującego umysłowo jest bardzo wskazana i pożyteczna. Praca fizyczna chroni nas przed jednostronnością osobowego rozwoju. Pod tym względem nastąpiła rehabilitacja pracy fizycznej i włączenie jej do programu nauczania w szkołach jako ważnego czynnika wychowawczego. Praca fizyczna nie tylko bowiem podtrzymuje sprawność fizyczną człowieka, chroni przed zwiotczeniem mięśni i przedwczesną sklerozą (ułatwia przemianę materii), nie dopuszcza do stagnacji wielu ośrodków w korze mózgowej, lecz także jest doskonałym środkiem duchowego odprężenia i wypoczynku. Gdy ręka pracuje, mózg wypoczywa. Newton chętnie brał do ręki młotek, dłuto i siekierę. Greckie "kalokagatia" - połączenie piękna ciała i dobroci moralnej (zupełne zdrowie ciała i duszy, harmonia ciała i ducha) jest możliwe tylko wtedy, gdy się wykonuje obydwa rodzaje pracy: umysłową i fizyczną.
Praca fizyczna odegra w naszym życiu właściwą rolę jednakże tylko w tym przypadku, gdy będziemy ją traktować na serio i gdy będzie celowa, tzn. zmierzać będzie do wykonania jakiejś rzeczy potrzebnej i pożytecznej (skrzynka, klatka dla ptaków, ul, drzewo na opał, skopanie ogródka itd.). Nabyte podczas pracy fizycznej sprawności praktyczne oprócz kopyści fizycznych i duchowych (sprężyste mięśnie, spokojne i opanowane nerwy, bystrość i pewność oka, odczucie wymiarowości i piękna otaczającego świata) oddadzą nam także w trudnych chwilach życia nie ocenione usługi.