Przykazania boże są zawarte w tzw. dekalogu mojżeszowym, obejmującym główne przepisy stosunku wobec Boga i wobec ludzi. To, że Mojżesz mógł dać i musiał dać te przykazania, widzimy najlepiej z przykładu Mahometa, późniejszego jego naśladowcy.

Poza właściwym prawem mora lnem istniały też przepisy o czystości rytualnej, wywołanej przez trąd, trupy, czynności płciowe, i o powstrzymywaniu się od pewnych potraw, jak np. wieprzowiny. Ale we wszystkich tych przepisach tkwi coś więcej od zwyczajnego tabu: mają one treść religijno-etyczną, służą wychowaniu ludu dla Boga. Np. obrzezanie, spotykane też poza żydostwem, ma tu nie tylko znaczenie zezwalania na obcowanie płciowe, ale jest znakiem należenia do przymierza z Bogiem.

Prawo państwowe również opiera się na teokracji, ustalonej przez przymierze Boga z jego ludem.