ŚWIĘTEJ KATARZYNY Z GENUI
z Trzeciego Zakonu świętego Franciszka Serafickiego
1447-1510

Z języka włoskiego przetłumaczył, wstępem i objaśnieniami zaopatrzył
O. Dr Ambroży Maria Lubik O. F. M.

Żar miłości Bożej, jaki św. Katarzyna odczuwała w swym wnętrzu, pozwolił jej poznać, co to jest czyściec, i jak to możliwe, że dusze są tam szczęśliwe i zarazem udręczone.
Dusza św. Katarzyny, lubo jeszcze przyobleczona była ciałem, znalazła się jakby w czyśćcu gorejącej miłości Bożej, której płomienie ją oczyszczały i wypalały z niej wszelką zmazę, aby po zejściu z tego świata mogła stanąć przed obliczem słodkiej swej Miłości - Boga. Dzięki temu wewnętrznemu żarowi miłości poznała też stan świętobliwych dusz, przebywających w czyśćcu dla obmycia się ze wszelkich śladów rdzy i skazy grzechowej, jakiej nie odpokutowały w życiu doczesnym.
Tak zanurzona w płomieniach miłości Bożej, z Bogiem całkowicie zjednoczona, zupełnie zadowolona z działania Bożego w niej, doświadczalnie poznała stan dusz przebywających w czyśćcu.

WSTĘP.
1. Przedmowa.
2. Życie świętej Katarzyny Adorno.
3. Powstanie dzieł.
4. Objawienia prywatne.
5. Nauka o czyśćcu.
6. Tekst.

   ROZPRAWA.

7. Rozdział I.
8. Rozdział II.
9. Rozdział III.
10. Rozdział IV.
11. Rozdział V.
12. Rozdział VI.
13. Rozdział VII.
14. Rozdział VIII.
15. Rozdział IX.
16. Rozdział X.
17. Rozdział XI.
18. Rozdział XII.
19. Rozdział XIII.
20. Rozdział XIV.
21. Rozdział XV.
22. Rozdział XVI.
23. Rozdział XVII.
24. Rozdział XVIII.
25. Rozdział XIX.