Rzymskie Martyrologium
Śpiewaj z nami GODZINKI
Z Bogiem - rozmyślania dla świeckich
Wspólnota modlitewna
Zakończenie.

Po udzieleniu błogosławieństwa kapłan chowa Najśw. Sakrament, po czym stojąc, intonuje hymn dziękczynny "Te Deum laudamus" - który organista z chórem odśpiewują na chórze. W niektórych kościołach śpiewają:

Ciebie Boże chwalimy
1. Ciebie Boże chwalimy, Ciebie uwielbiamy. - Ciebie Panem nad Pany z serca wyznawamy. - Ciebie, Ojcze przedwieczny, wielbi ziemia cała, - Tobie cześć, pokłon, dzięki, Tobie wieczna chwała.
2. Ciebie wszystkie Anioły Panem swym być znają. - Tobie niebo z wszystkimi Mocarstwami cześć dają, - Cherubin, Serafiny chwałę czynią Tobie - Bezustannymi głosy wykrzykując sobie:
3. Święty Bóg! Święty! Święty! w niebie królujący, - Pan Zastępów wojskami duchów władający. - Wspaniałości Twej chwały pełne całe nieba, - Wszystek świat nie ogarnie jej tak, jako trzeba.
4. Wielbi Cię Apostolski chór Twych służebników, - Wielbi mnóstwo Proroków, wojska Męczenników; - Wyznawcy, Panny, Wdowy, wszyscy Święci społem - Chwałę Twą wyśpiewują swym głosem wesołym.
5. Tobie Kościół powszechny, nieśmiertelny Panie, - W całym okręgu świata głosi Twe wyznanie: - Żeś Ojcem Majestatu swego niezmiernego, - Wielbiąc i Syna Twego jednorodzonego.
6. Oddając cześć i chwałę Pocieszycielowi, - Co mówił przez Proroki, Świętemu Duchowi. - Jezu Chryste, Tyś Królem chwały niepojętej, - Tyś się Ojcu urodził w przedwieczności świętej.
7. Tyś jest wieczny Syn Ojca, jedyny, prawdziwy, - Ciebie niechaj uwielbia, kto tylko jest żywy; - Bo gdyś nas chciał odkupić krwią Swoją, nie złotem, - Nie wzgardziłeś, o Stwórco! Panieńskim żywotem.
8. Tyś sam starł żądło śmierci, Tyś nam nieba bramy - Otwarł i wskazał drogę, którą tam iść mamy; - Ty w chwale Boga Ojca siedzisz po prawicy, - Od Ciebie my będziemy sądzeni grzesznicy.
9. Przeto wcześnie prosimy, ratuj nas, Twe sługi, - Któreś krwią Swą odkupił, daruj nasze długi; - Spraw, byśmy w liczbie Świętych byli zapisani, - Na wieczną śmierć od Ciebie nie byli skazani.
10. Racz zbawić lud Twój, Panie, racz nam błogosławić, - Racz nas Twoje dziedzictwo w chwale wiecznej stawić; - Ty sam zarządzaj podług woli Twojej, - Spraw, byśmy Ci służyli tak, jako przystoi.
11. Niech Ci, Boże, każdego dnia błogosławimy, - Niech zawsze i na wieki Imię Twe chwalimy. - Racz nas, Panie, od grzechu zachować dnia tego,- I nie odwracaj od nas miłosierdzia Swego.
12. Zmiłujże się nad nami, zmiłuj, dobry Panie, - Pokaż nam Twoją łaskę, Twoje zlitowanie; - Wszak tylko w Tobie samym ufność pokładamy, - Niech tedy miłosierdzia Twojego doznamy. - W Tobie mamy nadzieję, tak się spodziewamy: - Że nas wiecznie nie zhańbisz, bo w Tobie ufamy. Amen.

Po odśpiewaniu hymnu kapłan wkłada dzieciom pamiątkowe medaliki lub rozdaje obrazki na pamiątkę pierwszej Komunii św.
Wreszcie dzieci rozchodzą się w milczeniu do domów swoich.


Rzućmy się wszyscy społem
1. Rzućmy się wszyscy społem, - Uderzmy w ziemię czołem, - Dając pokłon Najwyższemu, - W Sakramencie ukrytemu, - Bogu naszemu.
2. Wszak pod utratą nieba, - Wierzyć każdemu trzeba, - Że pod tymi przymiotami - Chleba, wina, jest Bóg z nami, - Choć utajony.
3. A jeśli kto nie wierzy, - Ma z ostatniej wieczerzy - Jasny dowód, co się stało, -Że wino w Krew, a chleb w Ciało - Bóg swe przemienił.
4. I tę moc dał kapłanom, - Nie królom ani panom, - Aby oni poświęcali - I nam grzesznym rozdawali - Ciało, Krew Pańską.
5. O jaka to moc wielka! - Niech uzna dusza wszelka: - Że to kapłan słowem sprawi, - Iż się Chrystus zaraz stawi - Z nieba na ołtarz.
6. Oto tu obecnego - Mamy Boga naszego, - Który stanął w tym momencie - W Przenajświętszym Sakramencie - Na tym ołtarzu.
7. Nuż królowie i pany - I wszystkie ludzi stany, - Upadnijcie na kolana, - Uznawajcie swego Pana, - I Zbawiciela.
8. Oto tu aniołowie - Z nieba świeci duchowie - Panu swemu asystują, - Jego godność adorują, - Choć niewidomi.
9. Więc i my się korzymy, - Dzięki Panu czynimy: - Niech Ci za twą łaskę, Panie, - Chwała w niebie nie ustanie - Na wieki wieków. Amen.

U drzwi Twoich
1. U drzwi Twoich stoję Panie, - Czekam na Twe zmiłowanie, - Który pod osobą chleba, - Prawdziwy Bóg jesteś z nieba.
2. W tej Hostyi jest Bóg żywy, - Choć zakryty, lecz prawdziwy - W tym Najświętszym Sakramencie - Z nieba stawa tu w momencie.
3. Jak wielki cud Bóg uczynił. - Gdy chleb w ciało swe przemienił. - A nam pożywać zostawił, - Chcąc aby nas przez to zbawił.
4. Święty mocny nieśmiertelny, - W majestacie Swym niezmierny! - Aniołowie się lękają, - Ody na Jego twarz patrzają.
5. Wszyscy niebiescy Duchowie - Lękają się i królowie. - Niebo, ziemia, ani morze, - Pojąć, co jest Bóg nie może.
6. Żaden z wojska anielskiego - Nie dostąpił nigdy tego, - Czego człowiek dostępuje, - Ciało i Krew gdy przyjmuje.
7. Jam nie godzien, . Panie tego, - Abyś wszedł do serca mego. - Rzeknij tylko słowo Twoje, - A tem zbawisz duszę moje.
9. Kłaniam się tobie samemu, - Bądź miłościw mnie grzesznemu. - Niechaj żyję z Tobą Panem - Aż na wieki wieków. Amen.

Zróbcie Mu miejsce
1. Zróbcie Mu miejsce Pan idzie z nieba - Pod przymiotami ukryty chleba.
2. Zagrody nasze widzieć przychodzi - I jak się dzieciom Jego powodzi.
3. Otocz go w koło, rzeszo wybrana, - Przed swoim Bogiem zginaj kolana.
4. Pieśń chwały Jego śpiewaj z weselem, - On twoim Ojcem, On przyjacielem.
5. Nie dosyć było to dla człowieka, - Że na ołtarzu co dzień go czeka.
6. Sam ludu Swego odwiedza ściany, - Bo nawykł bawić między ziemiany.
7. Uścielajmy więc kwiatami drogi, - Któremi Pana iść będą nogi.
8. Okrzyknijmy to na wszystkie strony: - W pośród nas idzie błogosławiony.
9. Straż przy nim czynią anieli możni, - Nie przystępujcie blisko bezbożni.
10. Obyście i wy dobrze poznali, - Jakiegoście to Pana dostali.
11. On winy nasze darować lubi, - Jego się wsparciem pokutnik chlubi.
12. W domu i w polu daje nam dary, - Serc tylko naszych żąda ofiary.
13. Niesiemy Ci je, Boże, niesiemy, - Dawaj nam łaski, sercać dajemy.
14. I tej zamiany między stronami - Niebo i ziemia będą świadkami.
15. My nie słyszymy, jak nam niebiosy - Odpowiadają swemi odgłosy. Amen.

Westchnienia strzeliste
(300 dni odpustu za każdy raz; 7 lat po Komunii św.; odpust zupełny raz w miesiącu. Pius IX. 1854).
Duszo Chrystusowa, poświęć mnie.
Ciało Chrystusowe, zbaw mnie.
Krwi Chrystusowa, napój mnie.
Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie.
Męko Chrystusowa, wzmocnij mnie.
O dobry Jezu! wysłuchaj mnie.
W ranach Twoich ukryj mnie.
Nie dopuść mi rozłączać się z Tobą.
Od nieprzyjaciela złośliwego broń mnie.
W godzinie śmierci mojej wezwij mnie.
I każ mi przyjść do Siebie,
Żebym z Świętymi Twoimi wychwalał
Cię na wieki wieków. Amen.

Na procesję Bożego Ciała idą dzieci z liliami i książeczkami tak samo ubrane i ustawione. Wyznacza im się miejsce przed cechami i obrazami.

wstecz | spis treści | dalej