Rzymskie Martyrologium
Śpiewaj z nami GODZINKI
Z Bogiem - rozmyślania dla świeckich
Wspólnota modlitewna
Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych.

Około godziny trzeciej po południu zgromadzają się dzieci przed wielkim ołtarzem. Kapłan ubrany w komżę, stułę, kapę i biret przemawia do dzieci. Prowadzi je następnie w procesji ustawionej jak przed południem do chrzcielnicy kwiatami przybranej, obok której na stole obrusem nakrytym leży mszał. Dzieci śpiewają podczas procesji:

Boże w dobroci
1. Boże w dobroci nigdy nie przebrany, - Żadnym językiem nie wypowiedziany, - Ty jesteś godzien wszelakiej miłości, - Poszanowania, chwały, uczciwości.
2. Ciebie czczę, pragnę i ważę samego, - Nad wszystkie dobra, Tyś u serca mego, - Najwyższe dobro, Tyś w największej cenie - Sam jeden u mnie nad wszystko stworzenie.
3. Choćbyś mnie nigdy za grzechy mój Panie - Nie karał, przecież żałowałbym za nie;
- A żałowałbym dla tego samego, - Żem Cię obraził, Pana tak dobrego.
4. Więc o mój Boże, i teraz żałuję - Dla tego, że Cię nad wszystko miłuję, - I to u siebie statecznie stanowię, - Że grzechów moich nigdy nie ponowię.
5. Mam mocną wolą spowiadać się szczerze - I zawsze trzymać z Tobą to przymierze: - Co gdy uczynię, spodziewam się Ciebie - Widzieć w radości i żyć z Tobą w Niebie.
6. O Boże dobry! Boże litościwy: - Racz , być mej duszy nędznej miłościwy; - Jakoś ją stworzył, pomóż do zbawienia, - Użycz Twej łaski, broń od potępienia. Amen.

Przybywszy do chrzcielnicy jeden z chłopców i jedna z dziewcząt rękę jedną oprą na chrzcielnicy, stojąc. Wszystkie dzieci stają za niemi. Następnie kapłan stawia umieszczone poniżej pytania, a dzieci głośno odpowiadają:

P. Czy wyrzekacie się ducha złego?
O. Wyrzekamy!
P. I wszystkich spraw jego?
O. Wyrzekamy!
P. I wszelkiej pychy jego?
O, Wyrzekamy!
P. Do kogóż należeć chcecie?
O. Do Jezusa Chrystusa!
P. Na jak długo?
O. Na zawsze!

Wszystkie dzieci klękają, a jeden z chłopców, trzymając w lewej ręce lilię, opiera prawą rękę na ewangelii w otwartym mszale i czyta głośno i wyraźnie:

Akt odnowienia obietnic przy chrzcie uczynionych
Oto ja, o mój Boże upadam do nóg Twoich, aby Ci złożyć hołd miłości i wdzięczności i postanowienie zawsze należenia do Ciebie. Już w pierwszych chwilach mego życia uczyniono takie zobowiązanie za mnie; stawszy się dziecięciem Twoim przez chrzest św., ubrany w szatę niewinności, powinien bym nigdy nie grzeszyć. Niestety, ileż razy złamałem te obietnice! Ale dzisiaj, w najpiękniejszym dla mnie dniu życia, obdarzony Twymi, o mój Boże, łaskami, postanawiając silniej jeszcze sprzeciwiać się szatanowi i jego pokusom, gardzić światem i jego naukami, zwalczać wszystkie złe skłonności i tylko Tobie służyć, wobec mych najukochańszych rodziców, razem z innymi dziećmi, co dostąpiły razem ze mną dzisiaj jednakowego szczęścia, wobec kapłana, który przyjął staranie o mojej duszy, wobec świętych i aniołów, którzy się za mą duszę modlili, wobec Najświętszej Maryi Panny, Matki mojej, wobec Boga i ziemi, pokornie u stóp Twych, o mój Boże, odnawiam z całego serca wszystkie przyrzeczenia uroczyste na chrzcie świętym uczynione.
Wyrzekam się szatana i wszystkich spraw jego, i wszelkiej pychy jego i chcę należeć do Jezusa Chrystusa na zawsze!
Boże mój, daj mi łaskę, aby ta święta ewangelia, na której trzymając rękę, czynię to zobowiązanie, była regułą mego postępowania i otworzyła mi w swoim czasie bramy wiecznego zbawienia Amen.

wstecz | spis treści | dalej