Rzymskie Martyrologium
Śpiewaj z nami GODZINKI
Z Bogiem - rozmyślania dla świeckich
Wspólnota modlitewna
Przed Komunią św.

Dzieci mające uroczyście przystąpić do pierwszej wspólnej Komunii św. zgromadzają się o ile możności już o godzinie 7 rano na probostwie, w szkole lub przed wielką bramą kościoła. Dziewczęta ubrane skromnie w białe sukienki z mirtowym wieńcem na głowie. Chłopcy z białą kokardką i bukiecikiem mirtowym przypiętym na lewym boku. Wszystkie dzieci, trzymając białe lilie w prawej ręce, w lewej zaś niniejszą książeczkę, idą w procesji rzędami po czterech lub po pięciu do kościoła, naprzód chłopcy, za nimi dziewczęta. Przed chłopcami ministranci niosą krzyż i latarnie z zapalonymi świecami, tudzież chorągiewki procesjonalne. Za chorągiewkami jeden z chłopców mających przystąpić do Komunii św. niesie mały sztandar w towarzystwie dwóch innych chłopców ubranych w szarfy i niosących marszałki. Tuż przed dziećmi idzie kapłan w kapie, trzymając pacyfikał w ręku, obok niego duchowieństwo parafialne, organista i ministranci. Przed dziewczętami a za chłopcami niosą cztery dziewczęta obraz z Dzieciątkiem Jezus. Przy rozpoczęciu procesji intonuje kapłan pieśń:

Kto się w opiekę
1. Kto się w opiekę, poda Panu swemu, - A calem sercem szczerze ufa jemu - Śmiele rzec może: mam obrońcę Boga, - Nie przyjdzie na mnie żadna straszna trwoga.
2. Ciebie On z łowczych obierzy wyzuje - I w zaraźliwym powietrzu ratuje; - W cieniu Swych skrzydeł zachowa cię wiecznie, - Pod Jego pióry uleżysz bezpiecznie.
3. Stateczność Jego tarcz i puklerz mocny, - Za którym stojąc, na żaden strach nocny - Na żadną trwogę ani dbaj na strzały, - Którymi sieje przygoda w dzień biały.
4. Stąd wedle ciebie tysiąc głów polęże, - Stąd drugi tysiąc; ciebie nie dosięże - Miecz nieuchronny, a ty przecie swymi - Oczyma ujrzysz pomstę nad grzesznymi.
5. Iżeś rzekł Panu: Tyś nadzieja moja, - Iż Bóg najwyższy jest ucieczka twoja, - Nie dostąpi cię żadna zła przygoda, - Ani się stanie w domu twoim szkoda.
6. Aniołom swoim każe cię pilnować - Gdziekolwiek stąpisz, którzy cię piastować - Na ręku będą, abyś idąc drogą - Na ostry krzemień nie ugodził nogą.
7. Będziesz bezpiecznie po żmijach gniewliwych - I po padalcach deptał niecierpliwych; - Na lwa srogiego bez obrazy wsiędziesz - I na ogromnym smoku jeździć będziesz.
8. Słuchaj, co mówi Pan: kto mnie miłuje - I ze mną sobie szczerze postępuje; - Ja go też także w jego każdą trwogę - Nie zapamiętam i owszem wspomogę.
9. Głos jego u mnie nie będzie wzgardzony, - Ja z nim w przygodzie, ode mnie obrony - Niech pewien będzie, szczęścia i zacności - I lat sędziwych i mej życzliwości. Amen.

Gdy wszyscy staną przed wielkim ołtarzem, po stronie ewangelii chłopcy, po stronie lekcji dziewczęta, Celebrans intonuje hymn:

Veni Creator

a organista z chórem śpiewa go do końca.

Msza powinna być o ile możności czytana, by dzieci mogły podczas niej śpiewać polskie pieśni, których się przedtem dobrze nauczą.

Przed podniesieniem śpiewają:


Serdeczna Matko
1. Serdeczna Matko opiekunko ludzi, - Niech Cię płacz sierot do litości wzbudzi, - Wygnańcy Ewy do Ciebie wołamy: - Zmiłuj się, zmiłuj, niech się nie tułamy.
2. Do kogóż wzdychać mamy, nędzne dziatki? - Tylko do Ciebie, ukochanej Matki, - U której Serce otwarte każdemu, - A osobliwie, nędzą strapionemu.
3. Zasłużyliśmy, to prawda, przez złości, - By nas Bóg karał rózgą surowości, - Lecz kiedy Ojciec rozgniewany siecze, - Szczęśliwy, kto się do Matki uciecze.
4. Ty masz po sobie i Ojca i Syna - Snadnie Go twoja przejedna przyczyna - Pokazawszy Mu piersi i wnętrzności, - Łatwo Go skłonisz Matko łaskawości.
5. Dla Twego Serca wszystko Bóg uczyni, - Daruje plagi, choć człowiek zawini; - Jak cię, cna Panno, nie kochać serdecznie, - Gdy się skryć możem pod twój płaszcz bezpiecznie.
6. Ratuj nas, ratuj, Matko ukochana, - Zagniewanego gdy obaczysz Pana, - Mieczem przebite pokazuj Mu serce, - Gdyć Syna na krzyż wbijali mordercę.
7. Dla tych boleści, któreś wycierpiała, - Kiedyś pod krzyżem Syna twego stała, - Bóg nam daruje, byśmy nie cierpieli, - Cośmy wytrzymać za złość nasza mieli.
8. A gdy ujdziemy tak gniewu jak chłosty, - Pokaż nam, Matko, tor do nieba prosty, - Niechaj to Serce, z którego opieki - Dotąd żyjemy, kochamy na wieki. Amen.

Po podniesieniu śpiewają aż do Komunii św.:

Każda żyjąca dusza
1. Każda żyjąca dusza - Niech się miłością wzrusza, - Uwielbiając, wychwalając Serce Jezusa.
2. Bo niebo, ani ziemia - Nic tak słodkiego nie ma, - Jako Serce Jezusowe - Pełne zbawienia.
3. Dla nas otwarte stoi, - Niech się grzesznik nie boi, - Niech żałuje, pokutuje, - Tu rany zgoi.
4. Tu źródło żywej wody, - Pełne dla dusz ochłody, - Przybywajcie, a czerpajcie - Słodycz, tu gody.
5. W Najświętszym Sakramencie - To Serce uwielbiajcie, - Za te dary, serc ofiary - Chętnie oddajcie.
6. Niech Jezusa mieszkanie - W sercach naszych zostanie; - Niechaj dusza ma Jezusa - Za posilanie.
7. Posilaj, Jezu drogi! - Rzucam się pod Twe nogi: - Serce kruszę, dajęć duszę, - Człowiek ubogi.
8. Gdy się zbliży konanie, - A serce me ustanie, - Z twej opieki mnie na wieki - Nie wypuść panie. Amen.

wstecz | spis treści | dalej