1. Ustanowienie. Chrystus Pan ustanowił Sakrament Ołtarza w tym celu, aby być pokarmem dla dusz ludzkich. To przyjmowanie Ciała i Krwi Pana Jezusa nosi nazwę Komunii św. Pan Jezus powiedział: ,, Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem" (Jan 6, 56), "Bierzcie i jedzcie" (Mat. 26, 26). Dając Swe Ciało i Krew w Komunii św., Zbawiciel chciał się z nami najściślej zjednoczyć, aby spotęgować w nas życie nadprzyrodzone, miłość Boga i bliźniego. Jak pokarm i napój podtrzymuje i wzmacnia życie ciała, tak Przenajświętszy Sakrament utrzymuje i potęguje życie nadprzyrodzone duszy.

2. Obowiązek komunikowania. Każdy przeto chrześcijanin ma obowiązek przyjmować Komunię św. pod utratą zbawienia. "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (Jan 6, 54).
Jakkolwiek przyjmowanie Komunii św. obowiązuje chrześcijan przynajmniej raz do roku, to jednak, kto dba o swoje zbawienie, przystępować powinien do tego Sakramentu jak najczęściej. Wszak pierwsi chrześcijanie ,,codziennie łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca" (Dzieje Apost. 2, 46).

3. Owoce Komunii św. Komunia św. godnie przyjęta jest źródłem wielorakich łask Bożych, bo a) jednoczy nas najściślej z Chrystusem i przemienia nas niejako duchowo w Chrystusa: "Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim" (Jan 6, 57); b) oczyszcza nas z grzechów powszednich, chroni od śmiertelnych, osłabia złe skłonności i daje moc do spełnienia dobrych uczynków, gdyż Pan Jezus rzekł: "Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity" (Jan 15, 5); c) pomnaża w nas łaskę uświęcającą, i wreszcie d) jest rękojmią chwalebnego zmartwychwstania i zadatkiem szczęśliwości wiecznej: "Kto spożywa moje Ciało... ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym" (Jan 6, 55).

4. Komunia św. pod dwiema i jedną postacią. Komunia św. pod jedną postacią chleba lub wina ma tę samą moc, co Komunia św. pod dwiema postaciami. "Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki" (Jan 6, 39) - powiedział Pan Jezus, a św. Paweł pisze: "Kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej". W pierwszym Kościele udzielano Komunii św. pod dwiema postaciami, ale istniał też zwyczaj udzielania pod jedną postacią więźniom i chorym. Dzieciom zaś udzielano pod postacią wina, gdyż nie mogły przełknąć chleba. Obecnie Kościół udziela Komunii św. pod postacią chleba. Wino bowiem dłużej trzymane, łatwo ulega zepsuciu, a podczas Komunii na skutek nieprzewidzianego wstrząsu może z łyżeczki spłynąć na ziemię. Nadto wiele osób nie znosi zapachu i smaku wina i dlatego musiałyby się powstrzymać od Komunii św., jak to się bardzo często zdarza w Kościele wschodnim.
Każdy chrześcijanin winien przystępować jak najczęściej do Komunii św. z należytym przygotowaniem tak duszy, jak i ciała. Przede wszystkim powinien być w stanie łaski uświęcającej, a gdy mu jej brak, winien się oczyścić w Sakramencie Pokuty ze swych grzechów, bo "kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało [Pańskie], wyrok sobie spożywa i pije" (I. Kor. 11, 29).