1. Bóg jest wszechpotężny, bo stworzył niebo i ziemię i wszystko uczynić może, co zechce. Rzecz oczywista, że Bóg ogarnia swoją wszechmocą tylko to, co jest samo w sobie możliwe i dobre. A zatem, Bóg nie może ani chcieć, ani uczynić coś takiego, co jest samo w sobie sprzeczne lub złe. ,,Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego" (Łuk. 1, 37), ,,Jam Bóg wszechmogący", powiedział Bóg do Abrahama. "On bowiem nakazał i zostały stworzone" (Ps. 148, 5).

2. Bóg jest najświętszy, kocha i chce tylko dobra, a złem się brzydzi nieskończenie. "Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów" (Izaj. 6, 3). Święty, to znaczy czysty i przebogaty w dobro, a wolny od jakiegokolwiek zła. Przeto Bóg jest samą świętością, czyli najświętszym. On jest nam wzorem a zarazem źródłem wszelakiej świętości.

3. Pan Bóg jest najsprawiedliwszy, ponieważ nagradza dobro i karze zło ściśle według zasług każdego. "Który odda każdemu podług uczynków jego" (Rzym. 2, 6). Stworzywszy świat i skierowawszy wszystkie stworzenia do określonego celu, obiecał On dla dobrych nagrodę, a dla złych karę. Zapłatę za uczynki wymierza częściowo już tu na ziemi, a w doskonały zaś sposób wymierzy ją w życiu przyszłym. ,,I pójdą ci (źli) na mękę wieczną, a sprawiedliwi do żywota wiecznego" (Mat. 25, 46).

4. Pan Bóg jest najmiłosierniejszy, bo chętnie przebacza winy grzesznikom, jeśli za nie żałują t przyrzekają poprawę. Owszem latami wyczekuje na opamiętanie człowieka, jak ów ojciec ewangeliczny na powrót marnotrawnego syna. "Ja nie pragnę śmierci występnego, ale jedynie tego, aby występny zawrócił ze swej drogi i żył" (Ez. 33, 11).

5. Pan Bóg jest dobry, to znaczy jest pełen miłości względem stworzeń, którym wyświadcza niezliczone dobrodziejstwa. "Bóg jest miłością" (I Jan 4, 16). "On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych" (Mat. 5, 45).

6. Pan Bóg jest najprawdziwszy, to znaczy objawia nam tylko prawdę, ponieważ ani błądzić, ani nas w błąd wprowadzić nie może. Bóg jest samą prawdą, a dla stworzeń źródłem wszelkiej prawdy. "Bo słowo Pana jest prawe, a każde Jego dzieło niezawodne" (Ps. 32, 4).

7. Bóg jest najwierniejszy, to znaczy dotrzymuje zawsze tego, co obiecuje, i wypełnia to, co zapowiada. "Niemożliwe jest, by skłamał Bóg" (Hebr. 6, 18). Zbawiciel świata, który Siebie samego nazywa: "Drogą, prawdą i życiem" (Jan 14, 6), zapewnia nas: "Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą" (Mat. 24, 35).

8. Wpływ przymiotów Boskich na moralność człowieka. Pamięć i myśl o przymiotach Boskich ma wielkie znaczenie w życiu ludzkim.

1. Myśl o wieczności i niezmienności Boskiej pobudza nas do wzniesienia serca ponad zmienne i przejściowe rzeczy doczesne: "Świat zaś przemija, a z nim jego pożądliwość; kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki" (I. Jan 2, 17).
   
2. Pamięć na wszechobecność Boską jest dla człowieka: 1) upomnieniem: "Służ Mi i bądź nieskazitelny" (Rodz. 17, 1); 2) ostrzeżeniem: "Jakże więc mógłbym uczynić tak wielką niegodziwość i zgrzeszyć przeciwko Bogu" (Rodz. 39, 9); 3) pociechą: "Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną" (Ps. 22, 4).
   
3. Boska wszechwiedza i mądrość skłania nas do dziecięcej ufności i posłusznego poddania się względem świętych zarządzeń i dopuszczeń Bożych.
   
4. Świętość Boga jest prawzorem dla świętości stworzeń. I one winny być wolne od zła, bogate w łaskę i doskonałości, ku czemu nawołuje nas Bóg, kiedy mówi: "Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!" (Kapł. 19, 2).
   
5. Myśl o sprawiedliwości Boskiej skłania człowieka, ażeby chciał być świętym, a tak unikał każdego, a zwłaszcza ciężkiego grzechu. "Bojaźń Pańska początkiem mądrości" (Ps. 110, 10). "Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle" (Mat. 10, 28).
   
6. Pamięć na prawdziwość i wierność Boga winna nas pobudzać do: 1) głębokiej i mocnej wiary w objawienie Boże, 2) ufności niewzruszonej w Jego obietnice i upomnienia czy groźby.