1. Bóg jest wszystkowiedzący, to znaczy wszystko zna doskonale: rzeczy przeszłe, obecne i przyszłe, a nawet nasze najskrytsze myśli przenika. "Bogu Panu były znane wszystkie rzeczy, zanim je stworzył" (Sir. 23, 29). Bóg poznaje rzeczy przyszłe: "Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły" (Mat. 11, 21).
Boska wszechwiedza nie niweczy wolnej woli człowieka, gdyż wiedza Boska jest następstwem, a nie przyczyną czynności ludzkich. My wykonujemy te czynności nie dlatego, że Bóg je przewidział, lecz ponieważ my je spełniamy, Bóg je uprzednio przewidział. Wobec tego fatalizm, wiara w ślepe przeznaczenie jest fałszywa.

2. Bóg jest najmądrzejszy, ponieważ wszystko we wszechświecie tak urządza i kieruje, iż zawsze osiąga Swoje najświętsze zamiary. Mądrość jest wiedzą, która wzniosłe cele osiąga właściwymi środkami. Mądrość Boską poznajemy i podziwiamy w tworzeniu i w historii ludzkości. Z największym podziwem i czcią wola Psalmista Pański: "Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Ty wszystko mądrze uczyniłeś" (Ps. 103, 24). "O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi! Kto bowiem poznał myśl Pana?" - mówi Apostoł (Rzym. 11, 33).