Polska zmartwychwstała, ale jeszcze nie całkowicie. Zmartwychwstała materialnie, lecz nie zmartwychwstała jeszcze duchowo. Przeciwnie, w ostatnich kilku latach zachwiały się w Polsce podstawy moralności i uczciwości, bo osłabły przekonania religijne w szerokich masach narodu. Stało się to częściowo przez długoletnią wojnę, która rozpętała wszelkie namiętności i zapewniła najgorszym występkom i zbrodniom chwilową bezkarność. Częściowo zaś wskutek przewrotnej agitacji swojskiej i zagranicznej, która korzystając z zamętu, jaki zapanował w Polsce, zasypała ją stekiem kłamstw i oszczerstw rzucanych na Kościół katolicki za pomocą pism, broszur i książek, drukowanych przeważnie kosztem sekt amerykańskich. Znaleźli się nawet rzekomi "przyjaciele ludu", którzy zmieniając znacznie naukę P. Jezusa postanowili założyć w Polsce tzw. "kościół narodowy", oderwany od Papieża i prawowitych biskupów. Zapomnieli o tym, że prawdziwie narodowym kościołem jest dla nas Kościół katolicki. Dlatego, że jest przez Boga założony i najlepiej zabezpiecza byt naszego narodu, dając mu prawdziwą oświatę, prawdziwą moralność i największą odporność wobec wrogów, jak o tym świadczą tysiącletnie dzieje Polski.
Nie brak w piśmiennictwie naszym obszernych i uczonych dzieł (zwłaszcza ks. Biskupa Pelczara i ks. Bisk. Bougaud), które zbijają wymownie wszelkie kłamstwa i zarzuty podnoszone przeciw kościołowi, ale z powodu wielkiej objętości i ceny są mało znane i nieprzystępne dla szerszej publiczności.
Niechże ta mała objętością, ale treściwa broszurka zaczerpnięta głównie ze starego Deharbe'a TJ toruje im drogę polskich umysłach! Niech utwierdza dobrych katolików, niech oświeca zbłąkanych, w myśl nieśmiertelnej zasady Tertuliana, jednego z najwcześniejszych obrońców wiary katolickiej: "Kościół tylko tego żąda, aby go nie potępiać, zanim się go nie pozna" (Ecclesia hoc unum gestit, ne ignorata damnetur).

ZARYS DZIEJÓW PRAWDZIWEJ RELIGII.

1. Od Adama do Mojżesza.
2. Od Mojżesza do Chrystusa Pana.
3. Życie Jezusa Chrystusa.
4. Od wniebowstąpienia Chrystusa do nawrócenia Konstantyna.
5. Od nawrócenia Konstantyna do tak zwanej reformacji w XVI stuleciu.
6. Od tak zwanej reformacji w XVI stuleciu aż do rewolucji francuskiej.
7. Od rewolucji francuskiej do naszych czasów.
8. Zakończenie.

WOLNO DRUKOWAĆ.
Z Książęco-Biskupiego Ordynarjatu w Krakowie 12. stycznia 1923.
+ Anatol, bisk, sufr., wik. gen.