Ks. Dr A. Witkowiak
Wprowadzenie
Zasady towarzyskiego współżycia z ludźmi - jak już powiedzieliśmy - są to pewne ogólne reguły odnoszące się do stosowania w życiu szczegółowych form towarzyskich. Reguły te wyprowadza się bądź z przyjętych prawd naczelnych (np. z prawdy, że kapłan jest "drugim Chrystusem"), bądź też są one uogólnionym twierdzeniem na podstawie doświadczenia życiowego, czyli są one tzw. prawami faktycznymi.
Spośród pięciu zasad, które pragniemy omówić w części pierwszej, trzy są wyprowadzone z prawd naczelnych: zasada zgodności formy z treścią - z psychologicznej prawdy naczelnej, że człowiek stanowi całość psychofizyczną, zasada dominacji charakteru kapłańskiego w zachowaniu się osób duchownych - z dogmatycznej prawdy naczelnej, że kapłan jest "drugim Chrystusem", zasada powszechności - z prawdy naczelnej, że człowieka gatunkowo i społecznie obowiązuje prawo solidarności ogólnoludzkiej.
Dwie pozostałe zaś zasady z pięciu omawianych, mianowicie zasady stałości i umiaru, są uogólnionymi twierdzeniami faktycznymi, a więc zostały ustalone na podstawie mądrości życiowej, pochodzącej z doświadczenia.
Zasady wyżej wymienione dlatego nazywamy ogólnymi regułami współżycia z ludźmi, gdyż obowiązują one w każdej sytuacji towarzyskiej i realizacja każdego szczegółowego przepisu towarzyskiego winna odpowiadać ich postulatom.