Modlitwa przed i po jedzeniu
Do jedzenia trzeba także zaprosić Stwórcę wszelkich dóbr, z którego ręki wszystko mamy, ażeby swą obecnością i swym błogosławieństwem uświęcił nas i te dary, które spożywamy. Po jedzeniu, zanim podziękujemy współbiesiadnikom przez podanie ręki lub skinienie głowy, winniśmy podziękować Bogu za to, że nas żywi, daje nam zdrowie i utrzymuje przy życiu. Trzeba więc przed i po jedzeniu odmówić modlitwę.
Jeśli świeccy wierni są do tego zobowiązani, to tym bardziej kapłan, u którego przecież występuje jeszcze wzgląd dodatkowy - obowiązek dawania dobrego przykładu wiernym.
W większym towarzystwie, zwłaszcza z okazji uroczystych przyjęć, modlitwę odmawia kapłan, jeśli jest obecny, względnie też może to uczynić najstarsza lub najgodniejsza osoba świecka. Miłe wrażenie robi, jeśli ze względów wychowawczych modlitwę przed i po jedzeniu odmawia najmłodszy wiekiem biesiadnik, np. chłopczyk lub dziewczynka.
Znak krzyża św. i krótka modlitwa przed i po jedzeniu jest wyznaniem wiary św., którą winniśmy okazywać zarówno w życiu prywatnym, jak i w życiu publicznym, dlatego także w miejscach publicznych nie zapominajmy o odmówieniu tej modlitwy.