W pozycji stojącej
W pozycji stojącej zachowujemy postawę swobodną. Ażeby nie nadawać ciału postawy zbyt sztywnej, nie ustawiamy stóp równolegle lub dośrodkowo, lecz nieco odśrodkowo, tak by palce nóg były zwrócone na zewnątrz.
W czasie rozmowy z przełożonym wypada stać na baczność, zwłaszcza w młodszym wieku. Po przyjęciu tej postawy stoimy spokojnie, a nie podrywamy się na nowo za każdym słowem przełożonego.
Stoimy o własnych siłach, nie opieramy się o ścianę lub meble, ani też nie uwieszamy się na ramieniu rozmówcy. W pozycji stojącej nie należy przestępować nerwowo z nogi na nogę, choć w czasie dłuższego stania można od czasu do czasu dla wygody zmienić pozycję nóg. Nie powinniśmy stać, gdy inni siedzą, chyba że zabrakło dla nas miejsca do siedzenia. W towarzystwie uważamy, by nie stać tyłem do kogokolwiek z obecnych. W takim przypadku należałoby zainteresowaną osobę grzecznie przeprosić i stanąć w takim miejscu, by ją mieć przed sobą lub przynajmniej w polu widzenia.